طبیعت استهبان رو به نابودیست!

حق، این نیست!

بذرهایی که در طرح جنگلانه سال 94 با دستان کوچک و دل های بزرگ کودکان کاشته شدند، از دشواری های طبیعی زیادی گذر کردند تا نهالی نوپا شدند. گرمای شدید تابستان و کم آبی ضعیفشان کرد اما باز ماندند. کنترل چرا و قرق منطقه هر چند کاری سخت است اما اگر به پایداری اکوسیستم آسیب دیده کوه تودج می اندیشیم باید قوی تر عمل کنیم. بسیاری از نهال های نورسته ی جنگلانه اسیر ناآگاهی شده و از بین رفتند، اما سزاوار نیست که سرنوشتی این چنین داشته باشند.

"بُزها" نهال های بسیاری را خوردند، اما چرا این معضل را که همواره نابودگر مراتع و جنگل ها هستند، مدیریت نمی کنیم؟!

آب، خاک، زندگی

آب و کشاورزی

انتقال آب از سدی که آب ندارد!

((سد رودبال در 45 کیلومتری جنوب شرقی استهبان و بر روی رودخانه رودبال از توابع همین شهرستان احداث گردیده است. این سد از نوع خاکی، سنگریزه‌ای با هسته رسی است و ۸۳ متر ارتفاع دارد. حجم سد رودبال ۸۲ میلیون متر مکعب است. طول تاج این سد ۴۸۵ متر است و قابلیت تنظیم ۱۰۴ میلیون متر مکعب آب را در سال دارد.

 سطح حوزه تا محل سد ۹۱۰ کیلومتر مربع

بارندگی میانگین حوزه (سالیانه) ۳۶۵ میلیمتر در سال

سطح مخزن در تراز حداکثر (۴/۱۳۸۰ متر) ۲۷/۳ کیلومتر مربع

حجم مخزن در تراز حداکثر (۴/۱۳۸۰متر) ۹۵ میلیون متر مکعب

تنظیم و کنترل جریان های نابهنگام و سیلاب های مهم رودخانه رودبال توسط احداث سد مخزنی رودبال و جلوگیری از آب های هرزرونده حوزه و افزایش پتانسیل منابع آب سطحی قابل استحصال دشت داراب از طریق تامین میانگین حدود ۱۰۴ میلیون متر مکعب در سال آب از سد و تقویت و غنی سازی سفره آب زیر زمینی دشت

زیر پوشش قرار دادن حدود ۵۳۰۰ هکتار خالص از اراضی قسمتهای شمالی، میانی و جنوبی دشت داراب که درشر ایط کنونی به علت کمبود آب به صورت اراضی آبی (با آبیاری ناقص و با کیفیت نامناسب) و اراضی دیم و آیش و اراضی بایر قرار دارند. جهت گسترش اراضی آبی و توسعه باغات به همراه اشاعه و ترویج آبیاری تحت فشار از نظر صرفه جویی در مصرف آب

بهبود وضعیت زیست محیطی و تغییر کلیماتولوژی منطقه توسط تبخیر از سطح دریاچه به وسعت ۲۷۰ هکتار وپرورش گیاهان و آبزیان و ایجاد محیط تفریحی

تامین قسمتی از آب شرب شهرستانهای منطقه اجرای طرح

تامین قسمتی از آب صنایع پتروشیمی منطقه اجرای طرح

تولید انرژی برق آبی

با اجرای این طرح، سالانه پنج میلیون مترمکعب آب شرب (معادل 230 لیتر بر ثانیه)، سه میلیون مترمکعب آب صنعت (معادل 95 لیتر بر ثانیه) و در مجموع هشت میلیون مترمکعب آب موردنیاز شهر فسا در بخش‌های یادشده تامین می‌شود.

همچنین این طرح، نیاز آب شهر استهبان را در بخش شرب به میزان یک میلیون مترمکعب در سال (معادل 40 لیتر بر ثانیه) و در بخش صنعت چهار میلیون متر مکعب در سال (معادل 127 لیتر بر ثانیه) و در مجموع پنج میلیون مترمکعب را تامین می‌کند.

هزینه سرمایه‌گذاری اولیه طرح با درنظر گرفتن هزینه‌های استملاک زمین، خسارت مسیر و هزینه خرید انشعاب برق، حدود 1400 میلیارد ریال است.))

(بستر خشک و بی آب پشت سد رودبال!)

تا این جای مطلب از سایت های اینترنتی استخراج شده است اما:

-با چشم پوشی از این که بیشتر پروژه های انتقال آب بین حوضه ای غیر اصولی و نادرست است، با توجه به این که سد رودبال قرار است آب های سطحی آن حوزه را کنترل نماید، با علم به این که میزان بارش ها کاهش داشته است و احتمالا آبی نیست تا سد را لبریز کند، آیا تخصیص این میزان بودجه برای پروژه ای که در خوش بینانه ترین حالت سرانجامی زیانبار خواهد داشت، منطقی است؟ (تنش های اجتماعی، نابودی سفره های آب و ...)

-با توجه به این که دشت های کشور یکی پس از دیگری به مرحله بحران رسیده و می رسند، آیا عاقلانه هست که آب منطقه رودبال به جایی بسیار دورتر منتقل شود؟ در حالی که همین آب (اگر باشد!) می تواند در طرح های آبخیزداری منطقه مصرف شود و دشت های مجاور را هم تغذیه نماید. (سد سیوند را ببینیم، چه میزان از اهداف تعیین شده آن محقق شده است؟!)

-آیا مطالعات و ارزیابی های زیست محیطی طرح انتقال آب انجام شده است؟!

-آیا میزان خسارت هایی که به منابع طبیعی و محیط زیست منطقه زده شده است، برآورد شده است؟

-آیا در مورد خسارت های وحشتناکی که تا به امروز به جنگل ها و مراتع منطقه وارد شده است، صحبتی در میان است؟ (به زودی عکس هایی را از این فاجعه منتشر خواهم نمود.)

سدها تا همین اواخر پروژه هایی پول ساز برای شرکت های کوچک و بزرگی بودند که سودهایی کلان به جیب زدند اما این سودآوری لجام گسیخته به قیمت نابودی بسیاری از منابع بدون جایگزین کشور رقم خورد. مدتی است که این شرکت ها به دلیل تغییر سیاست های آبی کشور، به پروژه های انتقال آب روی آورده اند تا روند نابودی زیست بوم و منابع کشور را سرعت ببخشند!

نادانی را حدی نیست، گذر زمان بسیار پرده ها را کنار خواهد زد و اشتباهات ما را نمایان خواهد نمود. آن روز دیگر پشیمانی را سودی نیست!

68 سال زندان برای متخلفین محیط زیستی

متخلفان جرایم زیست محیطی به 68 سال زندان محکوم شدند. بنا به گفته مدیر کل حفاظت محیط زیست فارس و برابر حکم شعبه 101 دادگاه کیفری در شهرستان استهبان، 14 نفر از متهمین پرونده محیط بانی خانه کت که دو سال قبل در زمان اجرای احکام قضایی در برابر ماموران دولت تمرد کردند به 68 سال حبس محکوم شدند.

حمزه ولوی افزود: این افراد در برابر حکم خلع ید، قلع و قمع اشجار، ساخت و ساز در اراضی ملی به اقدامات خرابکارانه از جمله تخریب و آتش زدن وسایل و اموال عمومی دست زدند.

وی گفت: بنا به اعلام مرجع صادر کننده رای، در اجرای ماده 134 قانون، اشد مجازات در مورد کلیه متهمان اجرا می شود.

به دنبال آب ...!

همایش شعر بختگان

برگزاری همایش شعرای شهرستان های حاشیه بختگان با موضوع دریاچه بختگان، به عنوان اولین برنامه مشترک بین شهرستان های حاشیه بختگان می باشد که با حضور شعرای پنج شهرستان در دهه ی اول شهریور ماه 95 به میزبانی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان استهبان برگزار خواهد شد. این همایش با هدف جلب نظر مسئولین کشور برای حفاظت و احیاء دریاچه بختگان، نجات منطقه از خشکسالی های پیاپی و مستمر، اشاعه و ترویج فرهنگ زیست محیطی در جامعه و کشف استعدادهای برتر در این حوزه در دو بخش "بختگان" و آزاد برگزار می شود.

قاچاق پرندگان شکاری

پرندگان شکاری در راس هرم غذایی قرار دارند و با کنترل جمعیت خزندگان، جوندگان و حتا برخی سگ سانان، نقش مهمی در پایداری اکوسیستم دارند. پرندگان شکاری ایران از جمله ی گونه های حمایت شده و در لیست سرخ (Red list)  اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) هستند. زنده گیری و قاچاق این گونه های ارزشمند به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، نسل آن ها را در معرض انقراض قرار داده است. به استناد تبصره ۲ ماده ۱۳ قانون شکار و صید، برای هر شخصی که مبادرت به زنده گیری، شکار، خرید، فروش، حمل، نگهداری و قاچاق پرندگان شکاری از قبیل شاهین، بحری، بالابان و دلیجه نماید، علاوه بر محکومیت به حداکثر مجازات حبس مقرر در این ماده که به مدت ۳ سال می باشد، جزای نقدی از یک میلیون و ۸۰۰ هزار تا بیست میلیون ریال در نظر گرفته شده است. هم چنین علاوه بر مجازات فوق طبق لیست جدید بهای جانوران وحشی به لحاظ مطالبه ضرر و زیان وارده به محیط زیست، از بابت صید و شکار غیرمجاز هر یک از پرندگان شکاری شاهین، بالابان، بحری، طرلان و لاچین، معادل ۶۰۰ میلیون ریال تعیین شده است.

(جاسازی وحشتناک پرنده برای قاچاق!)

(دوختن بی رحمانه ی پلک پرنده برای تقلای کمتر در زمان انتقال!)

(پلک های دوخته شده!)

پُر کردن چاه های غیر مجاز در حاشیه بختگان-استهبان -2