خانه تاریخی داوودی معروف به خانه سرهنگ در استهبان تخریب شد!
تعطیلات نوروز همیشه فرصت و مجال مناسبی برای متخلفین حوزه محیطزیست، منابع طبیعی و میراثفرهنگی میباشد. در آغازین روزهای سال نو، یک خانه تاریخی آتش گرفته شد!!!
این که چرا چوبهای سقف طبقه دوم این خانه زندیه و خالی از سکنه و بدون برق چگونه آتش میگیرد، باید پاسخ جالبی داشته باشد!
به گفته مهندس خیرده مسئول آتشنشانی استهبان، با وجود تلاش بسیار، امکان خاموش کردن آتش نبود و پاشش چند هزار لیتر آب نیز کمکی نکرد. نظر تخصصی ایشان عمدی بودن آتش را تایید میکند. به گفته خیرده گویی در سقف و دیوارها نفت و بنزین پاشیده بودند.
علیرغم این که در اطراف این بنای تاریخی خطر زیادی برای سرایت وجود نداشته و مهار آتش هم با مشکل مواجه بوده، تصمیم نهایی بر تخریب بنا گذاشته میشود.
به گفته مهندس تاجپیکر شهردار استهبان، در اسفندماه گذشته از سمت مالک درخواستی برای کسب مجوز تخریب و نوسازی این بنای ارزشمند بوده است که شهرداری با تخریب مخالفت میکند. جالب است که دفتر بافت تاریخی شهرداری که مرجع اظهار نظر در مورد دانههای بافت تاریخی هست؛ در جریان این روند نبوده است و دیگر واحدهای شهرداری نیز این دفتر را مطلع نکرده بودند. مالک باید مجوزی نیز از اداره میراثفرهنگی اخذ میکرده است. متاسفانه ادارات میراثفرهنگی شهرستان و حتی استان بسیار ضعیف عمل کرده و میکنند، انگار بود یا نبودشان توفیری ندارد!
خانهی تاریخی سرهنگ، بنایی مربوط به دوران زندیه بود و در محدوده بافت تاریخی استهبان قرار داشت.
همواره در تعطیلات نوروز، بناهای تاریخی یا خودتخریبی دارند یا با کمک و مشورت، تخریب میشوند!!!
خانه تاریخی کشفی (ملکی) هم سال گذشته در همین محدوده زمانی تخریب شد. آن خانه تاریخی کاملا سالم و پابرجا بود.
اما عجیب نیست.
در بحبوبهی بحران دانایی و بحران هویت، هیچ چیزی نمیتواند جای منفعت را بگیرد!
میراثمان را تخریب کنید،
هنر و معماریمان را ویران کنید؛
مسئولان هم سکوت میکنند و شمایان ادامه دهید.
امروزه دیگر تاریخ را مردمان مینویسند نه حاکمان!
تاریخ، این برههی عجیب و نابسامان ایران زمین را با اندوه و حسرت و افسوس بیان خواهد کرد!
