دیده بان استهبان

بررسی و اطلاع رسانی مسایل محیط زیست، منابع طبیعی و میراث فرهنگی شهرستان استهبان

دیده بان استهبان

بررسی و اطلاع رسانی مسایل محیط زیست، منابع طبیعی و میراث فرهنگی شهرستان استهبان

بحران آب، نابودی جنگل ها، خشکیدن تالاب ها، ریزگردها و ... معضلاتی هستند که تداوم حیات اجتماعی انسان ها و هم چنین گیاهان و جانداران را با مشکلاتی بزرگ مواجه کرده است. یکی از راه های کاهش سرعت این فجایع، اطلاع رسانی و آموزش جامعه و به ویژه جوامع محلی است.
در کنار بحران های محیط زیستی، متاسفانه در حال برخورد با "بحرانی تاریخی" در حوزه ی تمدنی ایران زمین نیز هستیم.
در این تارنما خواهم کوشید تا قدمی هر چند کوچک در برابر این ناملایمات بردارم!
محتاج دعای خیرتان هستم.

به‌نام خدا

حضور محترم هیأت‌رییسه‌ی مجلس شورای اسلامی

با عرض سلام و تقدیم ادب و احترام خدمت نمایندگان شریف ملت

قطعاً مستحضرید که طرح موسوم به «حفظ کاربری اراضی کشاورزی»، که بر اساس اصل 85 قانون اساسی در کمیسیون کشاورزی تدوین گردیده، چگونه در ماه‌های اخیر اسباب آشفتگی ذهنی تمامی دست‌اندرکاران و کنشگرانِ حوزه‌ی محیط زیست و منابع طبیعی کشور شده، به‌طوری که در این‌باره بالغ بر ده‌ها مقاله‌ی انتقادی در رسانه‌ها منتشر شده و نسبت به آن نامه‌های اعتراضیِ بسیاری با امضای شماری از استادان و فعالانِ این حوزه‌ها در سراسر کشور و حتی کارشناسانِ «سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور» تهیه شده است که این‌ها بخشی از این نمود نگرانی‌ها در مواجهه با تدوین طرحی نابه‌جا و در تعارض کامل با اصول محیط‌زیستی و صیانت پایدار از عرصه‌های طبیعی کشور است.

امید این بود که طراحان طرح با توجه به واکنش یکپارچه دغدغه‌مندان حوزه‌های یادشده از این طرحِ خام عدول کرده و اگر نیتی مبنی بر حفظ کاربری اراضی کشاورزی دارند دست‌کم بر اساس اختیار اصلاحی خود در همین راستا اقدام نمایند، و در مبحث مهم جنگل‌ها و منابع طبیعی ورود و نسبت به آن تعیین تکلیف ننمایند، لیکن مواد متعدد این طرح و روند کار و اصلاحیات پی در پی، که عملاً هیچ‌گونه تغییر محتوایی را شامل نیست، حاکی از مسایل دیگری است که ورود به آنها هدف این نامه‌ی سرگشاده نیست. لیکن خواست ما، جمعی از کنشگران حوزه‌های محیط زیست و میراث فرهنگی در سراسر کشور، از هیأت‌رییسه و نمایندگان شریف ملت این است که بررسی موضوعی تا این حد مناقشه‌برانگیز و به‌ویژه تا بدین پایه از اهمیت را، که نسبت به 85 درصد از اراضی کشور تعیین تکلیف می‌کند، به فرصتی مناسب و با نظر تمامی نمایندگان موکول نمایند تا مبادا از باب تصویبی شتاب‌زده و بحث‌برانگیز ــ آن‌هم در این چند روزِ کاری باقی‌مانده از مجلس نهم که در آنها با سرعت به برخی امور معوقه رسیدگی می‌شود ــ ضربه‌ای جبران‌ناپذیر بر عرصه‌های طبیعی و انفال کشور وارد شود که هم‌اکنون هم در وضعیتی بسیار أسف‌بار به سر می‌برند.

پویش پاسداری از میراث فرهنگی و طبیعی                                iran-pooyesh.ir


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ ارديبهشت ۹۵ ، ۰۷:۴۶
رسول حاجی باقری


"21 اردیبهشت روز جهانی پرندگان مهاجر"

آه از آن روز که از بام جهان نغمه مرغی نرسد!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ ارديبهشت ۹۵ ، ۱۶:۵۵
رسول حاجی باقری

آیا پیامدهای گردشگری ناپایدار را باید پذیرفت؟ حضور بی برنامه و بدون کنترل خیل گردشگران در مناطق گردشگری استهبان، به ویژه "سرآسیاب" چه دست آوردهایی خواهد داشت؟ آیا باید چشم خود را بر اثرات نابودگر این حضور بی حساب و کتاب ببندیم تا هر روز جمعیت ورودی گردشگران را افزایش دهیم؟



وقتی سیل گردشگران بدون هیچ محدودیتی و فارغ از هر گونه کنترلی وارد منطقه می شوند، نباید انتظاری به جز تخریب این مناطق داشت. متولیان و مسئولان از جمله جهاد کشاورزی، اوقاف و امور خیریه، محیط زیست و به ویژه شهرداری، باید قوانین و محدودیت هایی را برای گردشگران لحاظ نمایند. گردشگر باید بداند که اجازه ورود به با باغات را ندارد -هر چند حائل و دیواری وجود نداشته باشد- گردشگر باید بداند که در صورت ایجاد هر گونه خسارت جریمه خواهد شد، ضروری ست که گردشگر متوجه باشد اگر درختی را شکست یا زباله هایش را در محل گذاشت، جریمه خواهد شد. او باید یاد بگیرد که تنها می تواند در راه های موجود قدم بردارد و نه هر جا که اراده نماید و ... اما متاسفانه تنها و تنها افزایش حجم گردشگران مورد نظر است و دیگر هیچ!

نگاه مصرف گرایانه به این موضوع نتیجه ای جز نابودی منابع اولیه و در پی آن نابودی منطقه نخواهد داشت. از این که هر هفته چند صد نفر مسافر و گردشگر به استهبان می آیند، باید شادمان بود اما این را نیز باید بدانیم که ادامه ی این سبک گردشگرپذیری، نوعی خودزنی آگاهانه هست. هم اکنون که کمتر از دو سال از احداث آبشار مصنوعی گذشته است، پیامدهای حضور خیل گردشگران را با نابودی روزافزون درختان چنار، فرسایش شدید خاک در منطقه، خشک شدن بیشتر درختان گردو، افزایش حجم زباله ها و ... مشاهده می کنیم. جبران خسارت نه امکان پذیر است و نه عاقلانه. آیا حفاظت از داشته هایمان سهل تر از جبران مافات نیست؟! جبران خسارات، به دلیل تعداد تخریب ها که رابطه مستقیمی با تعداد گردشگران دارد، تقریبا بی نتیجه خواهد بود. به عنوان مثال به جای هر درخت چناری که خشک می شود یا می شکند، اگر درختی هم کاشته شود به سرانجام نخواهد رسید. چون محافظت از یک نهال نورسته بسیار سخت تر از یک درخت تنومند است. کاش برنامه هایی بلند مدت و زیر بنایی طراحی شود تا بتوان با نگاهی به توسعه ی پایدار منطقه، بازخوردهای آن را بدون تخریب و نابودی منابع اولیه، در دراز مدت ببینیم. راهکارهای بسیاری وجود دارد که بتوان ضمن نگهداری این موهبت ها، از این سرمایه های خداوندی بیشتر بهره برد.



(عکس ها از سرکار خانم سارا سعیدی)

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ ارديبهشت ۹۵ ، ۲۰:۰۵
رسول حاجی باقری

برای اولین بار در استان فارس، ایجاد خط آتش بُر به وسیله ی شعله افکن انجام می شود. این کار به دلیل صعب العبور بودن محل ذخیره گاه اُرس (جنگل های اُرس - وُهل - در کوه تودج استهبان) و عدم امکان ایجاد آتش بُر به وسیله ی تراکتور، با این وسیله انجام می گردد. اجرای این طرح چند روزی است شروع شده است و حدودا یک هفته به طول خواهد انجامید.

دست مریزاد به پرسنل زحمتکش اداره منابع طبیعی استهبان


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ ارديبهشت ۹۵ ، ۲۱:۰۳
رسول حاجی باقری

تشکل‌های زیستی فارس خواستار پیگیری حق‌آبه تالابه‌های استان شدند.

به گزارش خبرنگار مهر، در نامه تشکل های استان فارس به استاندار در مورد پیگیری حق آبه زیستی رودخانه کر و تالاب های سه گانه بین المللی کمجان، طشک و بختگان  آمده است: با عنایت به دغدغده مقام معظم رهبری و تذکرات مکرر ایشان به مسئولین در رابطه با محیط زیست و شعارهای محیط زیستی دولت تدبیر و امید، جمعی از فعالین محیط زیست و سازمانهای مردم نهاد، علاقه مند به سلامت طبیعت که شاخصه ی سلامت جامعه انسانی را در ارتباط مستقیم با سلامت طبیعت می دانند، بی تفاوتی هایی که از سوی متولیان آب نسبت به اجرای بند سه مصوبه هیات وزیران مورخه ۱۳۹۴/۴/۲به استناد اصل یکصد و سی و هشت قانون اساسی و همچنین مصوبات استانی جهت حصول و تحقق بخشیدن به این امر را اعلام می داریم.

این جمع معتقد هستند عدم تحقق حق‌آبه زیستی و سد سازی بی رویه در استان نیمه خشک فارس پیامد های عدیده ای را که ذیلا به چند نکته اولویت دار ان اشاره می شود در بر خواهد داشت.

افزایش تبخیر آب پشت سدها، که به دلیل تبخیر شدید در آب و هوای فارس همان حداقل آب موجود در پشت سدها در معرض خطر قرار می گردد.

خشکاندن مسیر اصلی رودخانه ها، که منجر به کاهش شدید و بیش از حد آب تجدید پذیر سفره های زیر زمینی و شوری آنها گردیده است.

در نتیجه ی انحراف غیر اصولی مسیر سیلاب ها و عدم انتقال گل و لای آبرفتی به اراضی زراعی ، کاهش حاصلخیزی اراضی کشاورزی خصوصا حاشیه رودخانه ها را در پی خواهد داشت.

آلودگی آبهای راکد پشت سد ها که سلامت اب و مصرف کنندگان را تهدید می نماید.

نابودی تالاب ها و دریاچه ها که حیات آنها شاخصه تامین سلامت جامعه انسانی می باشد.

چنانچه هر کجا سلامت طبیعت خصوصا زیست بومهای تالابی ودر یاچه ای با مخاطره روبرو شده ،شاهد شیوع و جهش چند برابری بیماری های خاص (صعب العلاج، لاعلاج) بوده ایم که بیش از دستاورد های توسعه ای هزینه ی رفع معضلات و آسیب ها را برای کشور ما در بر داشته است، وبه وضوح در حوزه رودخانه کر شاهد این چالش و آسیب های وحشتناک اجتماعی، اقتصادی هستیم.

۶-تحمیل مهاجرت اجباری که نمونه بارز آن را در حوزه آبی رودخانه کر از بخش کربال تا شهرستانهای خرامه، نیریز و استهبان شاهد هستیم، که به دلیل خشکاندن مسیر اصلی رودخانه کر، تولیدکنندگان بخشهای مختلف دامی، زراعی و باغی را آواره و سر گردان شهر های مجاور نموده اند و تبعات این نوع مهاجرت بر کسی پوشیده نیست.

نابودی زیستمندان مسیر رودخانه ها و تالاب ها که منبع سرشار درآمد و اشتغال برای حاشیه نشینان و جوامع محلی و در نهایت ثبات استان و کشور می باشد.

گسترش تصرف غیر مجاز اراضی بستر و حریم تالابها و رود خانه ها و سایر پهنه های آبی که از مصادیق جدید زمین خواری می باشد.

تغییر غیر مجاز کاربری اراضی زراعی و غیر زراعی حاشیه تالابها.

-۱۰عدم تهیه و ارایه الگوی کاشت محصولات زراعی مناسب با اقلیم خشک استان فارس و جلو گیری از کاشت گیاهان با نیاز آبی بالا.

در نهایت خواستار اقدام پیگیرانه حضرتعالی در رابطه با تامین حق آبه زیستی دومین پهنه آبی داخلی ایران در استان فارس که همان تالابهای سه گانه و بین المللی کمجان، طشک و بختگان که مکررا از دستگاه های متولی اصرار بر تامین آب آنها شده، می باشیم. امید است به لطف حضرتعالی محقق شود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ ارديبهشت ۹۵ ، ۲۱:۵۹
رسول حاجی باقری

حماسه ای دوباره


فراخوان «پویش پاسداری از میراث فرهنگی و طبیعی» برای حضور دوباره‌ی کنشگران و دوستداران محیط‌زیست و میراث فرهنگی در پای صندوق‌های رأی

«پویش پاسداری از میراث فرهنگی و طبیعی» پیرو مسؤولیت سنگینی که برای دفاع از حوزه‌های محیط‌زیست و میراث فرهنگی در عرصه‌ی انتخابات برای خود قائل شده است از همه‌ی کنشگران و دوستداران این دو حوزه می‌خواهد در دور دوم انتخابات دهمین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی نیز حضوری مؤثر داشته باشند. امیدواریم کسانی پا به نهاد قانونگذاری کشور بگذارند که، برخلافِ برخی از پیشینان‌شان، درک درستی از اهمیت نگهداشتِ زیست‌بوم و یادگارهای فرهنگی کشور داشته باشند؛ و امید که این نمایندگانِ آگاه بتوانند با دگرگون کردن قوانینِ نادرست و گذاردنِ قانون‌هایی همسو با توسعه‌ی پایدار، گام به گام، این سیل بزرگِ ویرانگر را که می‌رود نقطه‌ی پایانی بر زندگی هوشمندانه‌ی انسانِ ایرانی باشد برگردانند.

«پویش پاسداری از میراث فرهنگی و طبیعی» برای رسیدنِ به چنین آرمانی در کنار این نمایندگان خواهد بود و در نظر دارد، به یاری سمن‌های این دو عرصه، مشکلات و آسیب‌های کارشناسی‌شده‌ را به آن بزرگواران بازتاب دهد تا در نهایت با کاری گروهی این زخم ملی را درمان کنیم.


برای آگاهی از برنامه و هدف و اعضای هسته مرکزی پویش بنگرید به تارنمای آن ـ بخش‌های درباره‌ی ما و خبر شادباش نوروزی:


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ ارديبهشت ۹۵ ، ۱۱:۵۶
رسول حاجی باقری

غرفه ی شماره 36 در میدان میوه و تره بار شیراز افتتاح شده و راهکاری ست برای تشویق مردم در جهت نابود کردن منابع ملی!

این غرفه خریدار گیاهان دارویی و سبزی های کوهی ست.


(عکس تزئینی است.)

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ ارديبهشت ۹۵ ، ۱۲:۲۱
رسول حاجی باقری
قُرُق به معنی جایی را خلوت کردن و مانع ورود دیگران شدن است. متاسفانه به دلایل مختلف در بسیاری از مراتع و جنگل های استهبان این امر رعایت نمی شود. نمی توان از زحمات ادارات متولی و همراه مانند منابع طبیعی و محیط زیست چشم پوشی کرد ولی سطح انتظارات بیشتر از این است. اراضی ملی، جنگل ها، مراتع و ... جزئی از انفال است و باید به درستی حفاظت گردند.
کجای کار را اشتباه کرده ایم و کجای مسیر را به بیراهه زده ایم؟
درصد زیادی از بذرهای کاشته شده در طرح جنگلانه سبز شده اند اما ممکن است نهال های نورسته، به دلایل مختلفی مثل بارش های کم و گرمای شدید تابستان، چرای دام و ... فرجام غم انگیزی داشته باشند!

عکس ها مربوط به امروز (جمعه 3 اردیبهشت 95) است.


(چرای دام دقیقا در نقطه ی بذرکاری شده در طرح جنگلانه 94!)

(چرای دام در منطقه ی بذرکاری شده در طرح جنگلانه 93!)


(چرای بی وقفه دام ها در مراتع و جنگل های کوه تودج)


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ ارديبهشت ۹۵ ، ۲۳:۱۷
رسول حاجی باقری

توسط اداره منابع طبیعی و آبخیزداری استهبان انجام شده است:

"در سال جاری 15 خودرو در حال حمل گیاهان دارویی توقیف و بیش از 20 نفر تا کنون بازداشت شده اند."

با وجود کمبود نیرو و امکانات و هم چنین گستردگی حوزه ی حفاظتی، تلاش های این اداره قابل تقدیر است. هر چند جای امیدواریست اما باید تلاش بیشتری برای حفاظت از سرمایه های ملی انجام گیرد. امروز دوستی می گفت هفته قبل سری به "چابهاره" در کوه تودج زدم. هر سال برای برداشت "لیس" و "جاشیر" به این منطقه می آمدیم و چند کیلویی از این سبزیجات را برای مصرف شخصی می بردیم. اما امسال دریغ از یک بوته جاشیر!

برداشت های بی رویه  و چرای بی وقفه و مداوم دام ها، تمام مراتع را در مسیر نابودی قرار داده است. تعداد زیاد دام و طولانی بودن زمان حضور سالانه آنها در منطقه و عدم اجرای طرح های احیاء کافی، عواملی هستند که نابودی مراتع و جنگل های منطقه را تسریع کرده است.

دام هایی که در مناطق قشلاقی مثل "کُرپنبه ای" حضور دارند، قانونا تا اوایل اردیبهشت ماه حق استفاده و بهره برداری از مراتع را دارند. این یعنی دام ها اجازه دارند در فصل رویش گیاهان هر بلایی که خواستند بر سر مراتع بیاورند! انتخاب این زمان (از مهرماه تا حدود 10 اردیبهشت) برای مناطق قشلاقی شاید برای چند دهه پیش مناسب بوده است. چرا که بهار عملا در آن منطقه ی مرتفع از اواسط اردیبهشت شروع می شده اما در حال حاضر اقلیم تغییر کرده و بهار در اسفند رخ می دهد. احتمالا یکی از راهکارهایی که می توان برای مدیریت چرای منطقه انجام داد، تغییر در این تاریخ است. امید است بتوان کاری برای حفاظت بهتر انجام داد و در عین حال طرح های مرتع داری نیز به قوت خود باقی بماند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ فروردين ۹۵ ، ۲۳:۰۴
رسول حاجی باقری

تجارت چوب

یک کامیون چوب انجیر آن هم تنه های تر و نه چوب های خشک، دوستی زنگ زد و این عکس ها را هم برایم فرستاد. کمی هم از داستان این کامیون را که دیده بود، صحبت کرد. ظاهرا این حجم چوب انجیر از استان کرمان بارگیری شده بود و کامیون توسط اداره منابع طبیعی توقیف و جهت انجام مراحل قانونی به جهاد کشاورزی ارجاع گردیده است.



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ فروردين ۹۵ ، ۱۱:۴۲
رسول حاجی باقری