فعالیت دوباره ی معدن کوه تودج
عکس بالا قسمتی از کوه های تودج استهبان به نام "بیللو" هست. بلندترین قله ی استهبان و با ارتفاع حدود 2900 متر. مدتی پیش با شروع گمانه زنی ها برای یافتن منطقه ی مناسب، بُرش سنگ ها بر روی این قله چنان گرد و خاکی به پا کرده بود که از داخل شهرستان استهبان هم دیده می شد. این گرد و خاک آن قدر زیاد بود که با آتش سوزی اشتباه گرفته شد و نیرو به منطقه اعزام گردید! نکته ای را که برای توجیه فعالیت معدن عنوان می کنند، اشتغالزایی در این معدن سنگ است. گفته می شود که با راه اندازی این معدن، حداقل 1000 نفر صاحب شغل می شوند.
متن زیر را بخوانید و خودتان قضاوت کنید:
"در استان سمنان بیش از 518 معدن فعال وجود دارد و حدود 4100 نفر مشغول به کارند. این در حالی ست که 60 درصد نمک کشور، 40 درصد گچ کشور، 95 درصد زئولیت کشور، 95 درصد سلستین، 15 درصد سولفات سدیم، 20 درصد کرومیت و 15 درصد زغالسنگ کشور از معادن سمنان تامین می شود. آمار معادن فعال کشور حدود 5445 معدن است و نزدیک به 160 هزار نفر در این معادن مشغول به کارند. یعنی هر معدن تقریبا 30 نفر!"
این که چطور با یک معدن سنگ 1000 شغل ایجاد می شود جای سئوال است؟!
حتا اگر ایجاد مشاغل مستقیم و غیر مستقیم را یکجا حساب کنیم باز عدد 1000 برای این معدن کمی اغراق آمیز است!
نگذاریم کوه های تودج را نابود شوند.
قارچ و روزنامه باطله
تولید قارچ در استهبان خوشبختانه از نظر کمی به سطح خوبی رسیده است. هر چند ظاهر امر نشان می دهد که محصول تولیدی از کیفیت قابل قبولی هم برخوردار است و البته این را کارشناسان باید تایید نمایند. با این وجود یک نکته منفی را در بسته بندی این محصول مشاهده می شود که جا دارد برای ارتقاء کیفیت این محصول، مورد توجه تولیدکنندگان و کارشناسان بهداشت و درمان قرار گیرد.
همه ما مشاهده کرده ایم که برای انتقال و عرضه ی قارچ در بازار، این ماده غذایی ارزشمند و مغذی را در سبدهای پلاستیکی و در میان روزنامه های باطله قرار می دهند. زمانی خوانده بودم که "یکی از دلایل عقب ماندگی های ذهنی، مسمومیت با سرب هست." با دیدن این نوع بسته بندی و حمل قارچ، این جمله برایم تداعی شد. در داخل ماده ی چاپی روزنامه ها مقادیری سرب وجود دارد. سرب میتواند از طریق چسبیدن تکه های کوچک روزنامه به قارچ، وارد آن و سپس بدن شود. با ورود سرب به بدن، اختلالات خونی، عقب ماندگی های ذهنی، آلزایمر و ... ایجاد میشود. به نظر می رسد تغییر نوع بسته ی قارچ، این خطر بالقوه را از بین خواهد برد و کیفیت آن را ارتقاء خواهد بخشید. می توان به جای روزنامه باطله از کاغذهای گراف استفاده نمود. گزینه های جایگزین را شما پیشنهاد دهید.
امیدوارم این متن کوتاه تلنگری باشد برای زدودن این خطر، بی تردید با انجام آن کیفیت محصول افزایش پیدا کرده و بازار بهتری نیز پیدا خواهد کرد.
جنگل ها، ریه های زمین
جنگل (forest) به بخشی از زمین گفته میشود که از درخت و درختچه و گیاهان علفی پوشیده شده و بین گیاهان و جانوران آن، اشتراک زیستی به وجود آمده است. جنگل یک اکوسیستم است بدین معنی که یک محیط پویا و نظام مند است و کم و زیاد شدن هر یک از اجزاء تشکیل دهنده ی آن، تعادل آن را بر هم خواهد زد. ایران با مساحت ۱۶۴،۸۱۹،۵۰۰ هکتار دارای 134،307،839 هکتار منابع طبیعی (8/82 درصد مساحت کشور) شامل 3/14 میلیون هکتار جنگل (8/8 درصد مساحت کشور)، 2،665،067 هکتار بیشهزار و درختچهزار (6/1 درصد)، 7/84 میلیون هکتار مرتع (3/52 درصد)، 6/32 میلیون هکتار بیابان (1/20 درصد) می باشد و 2/33 میلیون هکتار دیگر را زمینهای کشاورزی و شهرها و غیره تشکیل میدهد.
استان فارس مقام نخست را از نظر وسعت جنگل ها در کشور داراست و حدود 2/2 میلیون هکتار از عرصه های ملی فارس را جنگل های سرسبز پوشانده است که تقریبا 9/17 درصد از مساحت استان را تشکیل می دهد. بر اساس ماده یکم تصویب نامه قانون ملی شدن جنگل های کشور مصوب 27/10/1341 هیئت وزیران، "از تاریخ تصویب این قانون عرضه و اعیانی کلیه جنگلها و مراتع و بیشههای طبیعی و اراضی جنگلی کشور جزء اموال عمومی محسوب و متعلق به دولت است ولو این که قبل از این تاریخ افراد آن را متصرف شده و سند مالکیت گرفته باشند." جنگل ها تصفیه کننده ی طبیعی هوا و تامین کننده ی اکسیژن هستند، منایع آب زیرزمینی را تقویت می کنند، گرد و غبار را از هوا می گیرند، از آلودگی صوتی می کاهند، هوا را تعدیل و تلطیف می کنند، محصولات مختلفی تولید می کنند، از فرسایش خاک جلوگیری می کنند، سیلاب ها را کنترل می کنند و ...
بی شک حفاظت و نگهداری جنگل ها یک وظیفه ی عمومی است و کلیه ی افراد جامعه باید از این نعمت خدادادی بطور جدی محافظت نمایند. زیرا دولت ها به تنهایی و بدون مشارکت آحاد مختلف مردم قادر نخواهند بود تا از این سرمایه ملی محافظت نمایند.
فارس ...، به همین زودی ها!
با خشکیدن و خشکاندن تالاب های فارس، کانون هایی برای ایجاد ریزگرد به وجود آمد. متاسفانه ریزگردها عوامل بیماری زا را از بستر خشکیده ی تالاب ها، با خود تا دورترین نقاط حمل خواهند کرد. این ذرات هولناک شامل فلزات سنگین، بازمانده های کودهای شیمیایی و سموم دفع آفات، پسماند و فاضلاب کارخانه ها و کارگاه هایی که به رودخانه ها و نهایتا تالاب ها سرازیر شده اند و ... می باشد.
ما به خود و نسل های آینده بدهکاریم!
ما بدترین ها را برای فرزندان خود به یادگار گذاشتیه ایم!
ما نسلی هستیم که مورد لعن ونفرین فرزندان خود قرار خواهیم گرفت!
کاش کاری کنیم و بیشتر از این نابودگر خود، ایرانیان و ایران زمین نباشیم.
ما خفتگان تاریخ لقب خواهیم گرفت!
ساعت زمین
ساعت زمین یک رویداد جهانی سازماندهی شده توسط صندوق جهانی طبیعت (به انگلیسی: World Wide Fund for Nature) است و در آخرین شنبه ماه مارس هر سال برگزار می شود. خانواده ها و کسب و کار با خاموش کردن چراغ ها و سایر دستگاه های الکتریکی غیر ضروری خود به مدت یک ساعت آن را یادآوری می کنند و آرمان نخست این اقدام این است که آگاهی درباره تغییرات آب و هوایی و نیاز به مصرف محتاطانه انرژی در جهان ابقا شود. این رویداد برای اولین بار در سیدنی استرالیا توسط Leo Burnett و صندوق جهانی طبیعت (wwf) در حالی برگزار شد که نزدیک به 2.2 میلیون نفر در آن شرکت کردند و چراغ های غیر ضروری خود را خاموش کردند. به دنبال این حرکت شهرهای دیگر دنیا نیز به این رویداد پیوستند و در روز 23 مارچ سال 2008 از ساعت 8:00 شب تا 9:30 این رویداد را به ثبت رسانیدند.
پیشینه
با توجه به یافته های علمی سازمان wwf استرالیا با آژانس تبلیغاتی لئو برنت در سیدنی به بحث و ایده پردازی در مورد تغییرات آب و هوایی اقدام نمودند. این ایده در سال 2006 بزرگتر و پیشرفته تر شد که بعنوان یک تلنگر بزرگ از آن قلمداد شد. Wwf استرالیا بهمراه شهردار سیدنی و یک کمپانی بزرگ چندرسانه ای توافق کردند که از این رویداد حمایت کنند و در سال 2007 ساعت زمین در 31 مارچ ساعت 7:30 در سیدنی استرالیا برگزار گردد.
برگرفته از وبگاه رسمی ساعت زمین
روز جهانی حفاظت از رودخانهها
14 مارچ (23 یا 24 اسفند) به عنوان "روز جهانی حفاظت از رودخانهها در برابر سدسازی" نامیده شده است. سدهای ساخته شده آن چنان آورد رودخانهها را در پایین دست کم کرده اند که تالاب های زیادی را به نابودی کشانده و به تبع آن، به کشاورزیها و باغداریها و ... مناطق پایین دست آسیب های جبران ناپذیری وارد کرده اند. بسیاری از این سدها مثل سد سیوند سرمایه های گزافی از مملکت را به باد دادند و نه تنها هیچ آبی در پشت آن وجود ندارد، بلکه عامل خشکی تالاب بختگان نیز شد. روستاها و کانون های جمعیتی بسیاری به همین دلیل تخلیه و خالی از سکنه شدند و هزاران نفر آواره شدند.
همه می دانیم که ایران بر روی کمربند خشک جهان قرار گرفته است. ایران و کلا خاورمیانه بیشتر از کشورهای دیگر در معرض تهدیدات ناشی از تغییرات اقلیمی و گرم شدن کرهی زمین قرار دارد. ما ناگزیریم تا واقعیتی به نام بحران آب را جدی بگیریم و دولت ها نیز باید برای کاستن از آسیب های این بحران، برنامه ریزی کنند. باید دخالت در سامانه ی طبیعی رودخانه ها را کاهش دهیم و مدیریت منابع آب و الگوهای مصرف آب را اصلاح نماییم.
عنوان "سومین کشور سدساز جهان" زیبنده ی ایران زمین نیست. روز جهانی رودخانه ها مجالی است برای این که بتوانیم توجه دولتمردان و جامعه را به آسیب های وارد شده به رودخانه ها جلب نماییم و سدها را به عنوان عاملان مخرب زیست بوم کشور نقد نماییم.