گروه مردمی دیده بان استهبان به همراه گروه احیاکنندگان تالاب بین المللی کمجان کارگاهی با عنوان«نجات بختگان» در استهبان برگزار کردند. هدف آن بود تا مردم با آسیب‌ها و پیامدهای منفی خشک شدن دریاچه بختگان آشنا شوند. با خشک شدن تالاب بختگان، نه تنها بر محیط زیست طبیعی لطماتی وارد شد بلکه محیط زیست انسانی را نیز تحت الشعاع خود قرار داد. بر همین اساس فعالان محیط زیست دست به کار شدند تا مردم را با آسیب‌های ناشی از این خشکی بیشتر آشنا کنند. گزارشی در این مورد را در خبرگزاری مهر بخوانید.
جنگل و آتش
جنگل ها یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین عرصه های طبیعی در حیات کره زمین هستند که متاسفانه با سرعت بسیار زیادی توسط ما انسان ها رو به نابودی اند. یکی از مهم ترین دلایل نابودی جنگل ها "آتش سوزی" است. بروز آتش سوزی در عرصه های جنگلی در بیشتر مواقع عمدی هستند که برای تصرف این اراضی انجام می شود. در مواردی نیز به صورت غیر عمد یک بی احتیاطی فاجعه می آفریند. برای پیشگیری از این فجایع بهتر است تا حد امکان در جنگل و مراتع از ایجاد آتش دوری کنیم. اگر تصمیم گرفتیم آتشی بیفروزیم یک اجاق با عمق مناسب (20 سانتی متر) بسازیم و سنگ هایی را در پیرامون آن بچینیم. سعی شود اجاق بر روی سطوح سنگی یا بدون پوشش گیاهی ایجاد گردد. برای احتیاط بیشتر بهتر است قبل از روشن کردن آتش، پوشش علفی اطراف اجاق حذف شود. نکته مهم دیگر این که هیچ گاه "ته سیگار روشن" را بیرون نیندازیم. در پایانِ تفریح از خاموش بودن آتش اطمینان کامل داشته باشیم و سپس محل را ترک کنیم.
(آتش سوزی فاجعه بار کوه تودج استهبان، تیرماه 1392)
گفته شد که آتشسوزی یکی از رویدادهای رایج و نابودگر در جنگل هاست. تفاوت های بسیاری بین آتش سوزی در جنگل ها و آتش سوزی در شهرها وجود دارد که این تفاوت ها خود عواملی برای آسیب بیشتر به این عرصه های خدادادی هستند. اولین تفاوت وجود راه ها و خیابان ها در شهرهاست که دسترسی به محل آتش را آسان می کند. اما در کوهستان ها راه های دسترسی عمدتا مال رو و خاکی و کم عرض هستند. برای رسیدن به محل آتش سوزی در شهرها آدرسی دقیق بر اساس نام خیابان ها موجود است اما در کوهستان ها علیرغم این که بیشتر نقاط آن دارای نام است ولی بدون حضور فردی بومی و آشنا به منطقه، دسترسی آسانی نخواهیم داشت. عدم وجود آدرس دقیق، باعث افزایش خطر برای افراد می شود. چنان که بارها افراد در کوهستان گُم شده اند و مشکلی بر مشکلات دیگر افزوده گشته است. خطراتی مانند گزش یا حمله حیوانات وحشی، پرت شدن از صخره ها و سقوط در پرتگاه ها در تاریکی شب، در کوهستان ها اجتناب ناپذیر است. دسترسی به آب و کمک های امدادی در شهر بسیار سهل تر از کوهستان است. همان گونه که همه می دانیم حمل ملزومات و وسایل اطفاء حریق مثل آب، آتش کوب، بیل، منبع نوری، فلکسی بگ و ... در کوهستان، نیرو و توان زیادی را افراد می گیرد اما در شهر این مشکلات وجود ندارد. تجربه نشان داده است افرادی که برای اطفاء آتش به کوهستان می روند باید حداقل تجهیزات و وسایلی با خود به همراه داشته باشند. این وسایل شامل موارد زیر می شود: آب شُرب کافی، هد لامپ، مقداری غذا و مواد انرژی زا، سوت، کفش مناسب، تلفن همراه، بیل با دسته کوتاه، ارّه و لباس مناسب.
بر اساس تجارب سال های گذشته، یادآوری چند نکته ضروری است:
- مهم ترین عاملی که می تواند خسارات را به حداقل برساند وجود یک "کمیته بحران" قوی در شهرستان است. اگر این کمیته تقویت گردد، دیگر شاهد فجایعی مثل آتش سوزیجنگل های کوه تودج در تیرماه سال 1392 نبودیم. آن سال دو مدیر ضعیف (فرماندار وقت و رییس اداره منابع طبیعی وقت) گستره وسیعی از سرمایه های ملی را به نابودی کشاندند. در آن واقعه حدود 2000 هکتار از بهترین اراضی جنگلی ایرانی-تورانی کشور دود شد و به هوا رفت.
- وجود وسایل نقلیه ی آماده و مناسب از دیگر ملزومات برای رساندن سریع افراد به منطقه آتش و اطفاء سریع حریق است. تامین وسایل نقلیه با کمک ادارات مختلف امکان پذیر است. بسیاری از مسئولان ادارات با اطلاع از وقوع یک آتش سوزی بلادرنگ از تمامی پرسنل و امکانات تحت امر خود برای پیشگیری از یک فاجعه همیشه یاریگر بوده اند و آتش سوزی بسیار سریع خاموش شده است.
- وجود یک سامانه ی پیام رسانی که بانک اطلاعاتی از مسئولان و افراد متقاضی کمک در آن ذخیره شده باشد.
- تهیه برخی ملزومات توسط ادارات مختلف از جمله: تعدادی کفش و لباس مناسب (به این دلیل که کفش و لباس افراد معمولا آسیب می بیند و دیگر مایل به همکاری نخواهند بود.)، بیلچه (منظور بیلچه های کوهنوردی چند کاره ای هست که بسیار سبک و مقاومند و در عین حال کارایی بالایی دارند.)، چند عدد بیسیم، قطب نما، کوله پشتی و ... . تمام این وسایل پس از خاموش شدن آتش برگردانده خواهد شد.
- تهیه ماشین های حمل آب مخصوص اطفاء حریق برای نقاط کوهستانی، این ماشین ها با داشتن پمپ های بسیار قوی می توانند آب را تا فاصله ای دور پمپاژ نمایند.
پنجم خرداد با "کوثر" گره خورد!
دیروز پنجم خرداد ماه 1395 در شیراز از برجسته ترین دانشمند حوزه آبخیزداری کشور تجلیل شد. این جلسه بزرگداشت در تالار اجتماعات مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس برگزار گردید. علیرغم این که ساعت آغاز برنامه 3 بعد از ظهر بود اما سالن تقریبا پر شده بود. دوستان و علاقه مندان پدر آبخیزداری و آبخوان داری کشور مشتاقانه حضور پیدا کرده بودند. این روز هشتادمین سالروز تولد دکتر آهنگ کوثر بود. او گفت: اگر می دانستم این تعداد دوست دارم، زودتر 80 ساله می شدم!
کوثر مردی است بی نظیر و آن گونه که همکاران و دوستان و حتا مخالفانش گفتند، سرشار از تواضع و دینداری و عشق به ایران. کاش می شد این شیرمردان آریایی را آن گونه که شایسته است، تکریم کرد. البته گوشه ای از این آرزو با تاسیس "بنیاد کوثر" به واقعیت بدل خواهد شد. از این به بعد در روز 5 خرداد نام "سید آهنگ کوثر" را خواهیم شنید. بزرگانی هم چون دکتر رئیسی، دکتر حسینی، دکتر قاسمی، دکتر ولوی و مهندس درویش و دیگرانی که نامشان را فراموش کردم، در مورد کوثر صحبت کردند و خاطره تعریف کردند و شعر خواندند.
یکی از اعضای شورای شهر شیراز، از دکتر کوثر به خاطر بی مهری هایی که در رابطه با ساخت سد تنگ سرخ به ایشان کرده بودند، عذرخواهی کرد.
مادرکُشی
پنجشنبه 30 اردیبهشت ساعت 8:30 شب پارک آبشار
اولین و کمترین پیامد دفن غیر اصولی زباله، ایجاد پلشتی و نازیبایی طبیعت است. اینجا محل دفن زباله ها در استهبان است، هر چند تلاش های شهرداری استهبان را نباید نادیده گرفت اما تا رسیدن به سطح قابل قبول راه طولانی در پیش است. دفن غیر اصولی زباله ها تاثیرات منفی زیادی دارد که می توان به تغییر کیفیت خاک، نفوذ شیرابه ی زباله به آب های زیر زمینی، آلودگی شدید محیط، ایجاد بوی نامطبوع، ازدیاد جانوران و حشرات موذی، آلودگی هوای منطقه و ... اشاره نمود. کاش یکی از سرمایه گذاری های پایه ای شهرداری، رسیدگی به همین موضوع باشد. این کار شاید نمود آنی نداشته باشد اما تاثیر بسیاری بر سلامتی اهالی و افزایش کیفیت زندگی آنها دارد. انجام این کار می تواند دستیابی به اهداف "شهر تمیز" را نیز تسریع نماید.
گفت و گویم با خبرگزاری مهر در مورد انتقال آب چاه های علی آباد
چندی پیش تصمیم گرفته شد برای حل بخشی از مشکلات آب شرب مردم شهرستان فسا که با شهرستان استهبان در شرق فارس با یکدیگر هم‌مرز هستند چند حلقه چاه در استهبان حفر و آب آن به فسا منتقل شود. این در حالیست که مردم استهبان اعتقاد دارند خودشان با کمبود آب شرب دست و پنجه نرم می کنند و بیشتر از مردم فسا به این آب نیاز دارند. گلایه های مردم استهبان در این رابطه تا جایی پیش رفت که مردم این شهرستان در تجمعی که طی هفته‌های اخیر رخ داد نسبت به توقف طرح تاکید کنند. در این رابطه یکی از کنشگران و فعالان محیط زیست شهرستان استبهان پیرامون جزئیات این انتقال بیان کرد: چند سال پیش برای تامین آب شرب فسا مجوز بهره برداری از چاه های آب استهبان صادر می شود و سه حلقه چاه کار انتقال آب را انجام می دادند...
ادامه گفت و گو را در خبرگزاری مهر بخوانید.
شنبه 25 اردیبهشت 1395
تجمع و اعتراض مردم و مسئولین در کنار چاه های حفر شده در منطقه علی آباد (استهبان) که آب آن ها به شهر همجوار پمپاژ می شود.
تجمع مردم در اعتراض به انتقال آب از روستای علی آباد (استهبان) به فسا - چند ماه پیش
گزارش کامل به زودی منتشر خواهد شد.
