مخربان طبیعت استهبان در آسایش کاملند!

چندین سال است که پای غریبه هایی تخریبگر به طبیعت استهبان باز شده است. این افراد هر سال در پی برداشت گیاهان دارویی و سبزی های کوهی مثل بن سرخ، بابونه، گاوزبان و ... و شکار پرندگانی مثل کبک و تیهو به کوه های استهبان، ایج و رونیز هجوم می آورند و با ریشه کنی گیاهان، شکار بی رویه و تاراج لانه ها، روند نابودی و انقراض این گونه ها را پیش می برند. این افراد این بلای غیرقابل باور را بر سر منابع گیاهی استان خود نازل کردند و نسل چندین گونه را از بین بردند. ورود این افراد به منطقه ما زمینه ساز این بلا بود که از چندین سال پیش اطلاع رسانی گردید و اخطارهایی داده شد. برخوردهایی شده است اما کافی و پیشگیرانه نبوده است. تا به امروز ادارات و ارگان های مسئول تنها به بازداشت تعدادی و ارائه یک گزارش و تکمیل فرم های بی خاصیت اکتفاء کرده اند. یکی از مهم ترین کارها، مجازات مجرمین بوده است که احتمالا با محافظه کاری و چشم پوشی صورت گرفته است. اگر این برخورد کارساز و موثر بود هر ساله بر تعداد این افراد افزوده نمی شد. همین جا از مسئولین قضایی شهرستان درخواست می شود تا برخورد جدی تر و موثرتری را با این متخلفین اتخاذ نمایند.

هر روز گزارش هایی از حضور این افراد اعلام می شود ولی کمبود نیرو در اداره منابع طبیعی و شاید نبود تجهیزات کافی، عواملی عنوان شده برای توجیه ادامه این جنایات. به نظر می رسد این گونه چالش ها نیازمند برنامه ریزی و مدیریت است نه صرفا نیروی انسانی و تجهیزات. هر چند این دو مولفه از مهم ترین ابزارهای مورد نیاز برای کار هستند. این گفته ها نافی زحمات و تلاش پرسنل زحمتکش و ایثارگر منابع طبیعی نیست و تنها نقدیست برای بهبود شرایط فعلی، چرا که وقتی کار از کار گذشت دیگر هیچ اقدامی کارساز نخواهد بود.

تا این جا نقد بود و گلایه و اما راهکار پیشنهادی:

زمان برداشت این گیاهان محدود و کوتاه است، مکان های رویشی نیز معلوم و مشخص هستند. می شود با کمک و همکاری نیروی انتظامی و بسیج در زمان برداشت این گیاهان، با برپایی خیمه هایی در ورودی مناطقی همچون کوه تودج، اشبه، دهانه باغ مراد و ... ورود و خروج افراد را کنترل نمود. این افراد معمولا به صورت گروهی به مناطق وارد می شوند و حجم تخریب بسیار بالاست. تشخیص غریبه ها نیز کار سختی نخواهد بود. احتمالا تا امروز برداشت در مناطق گرمتر مثل ایج تمام شده و آسیب هایش به جا مانده است، اما هنوز می توان آسیب مناطق تودج و اشبه را کاهش داد.

از طرفی و همان گونه که در بالا اشاره ای شد قوه قضائیه نباید از این جرائم به راحتی گذشته یا چشم پوشی نماید. منابع طبیعی جزء انفال است و یک سرمایه ملی، تخریبگرانی که در پی منافع شخصی خود این سرمایه ها را نابود می کنند باید تاوان جرم خویش را پرداخت نمایند. علیرغم زحمات و همکاری های قوه قضائیه تا به حال، انتظار برخورد جدی تر و قاطعانه تری وجود دارد تا شاهد تاثیر آن باشیم. حضور بیشتر و بیشتر این تخریبگران، دلیل کمبود اثر مجازات هاست.

فرماندار محترم شهرستان نیز تا به اکنون تلاش های زیادی برای حفاظت و مراقبت از منابع ملی و محیط زیست انجام داده اند. زین پس منتظریم تا با ایجاد هماهنگی بهتر بین ارگان ها و ادارات مرتبط و هم چنین با قدرت بیشتر برای حفظ سرمایه های طبیعی بی نظیر استهبان گام بردارند.

طبیعت منحصر به فرد استهبان موهبتی خداوندی است که زبانزد خاص و عام است. مراتع و جنگل ها و طبیعت استهبان در زمره ی غنی ترین و ارزشمندترین گنجینه های طبیعی کشور هستند. روزگاری ضمن برداشت و مراقبت مناسب، گیاهان دارویی فراوانی را به شهرهای دیگر صادر می کرده ایم اما الان ...
نیاکان ما طی سده ها در کنار برداشت های اصولی و متعادل، در حفاظت و مراقبت از این سرمایه خدادادی نقش بسزایی داشته اند. وظیفه ما نیز مراقبت و نکهداری این سرمایه هاست تا امانتداران خوبی برای فرزندانمان و نسل های بعدی باشیم.

علی (ع) خطاب به مالک اشتر می فرمایند: باید توجه تو به آباد کردن زمین، بیش از توجه به گرفتن خراج باشد؛ زیرا آن (خراج) جز در نتیجه آبادانی فراهم نمی‏آید. (نهج البلاغه، نامه 53)