دیده بان استهبان

بررسی و اطلاع رسانی مسایل محیط زیست، منابع طبیعی و میراث فرهنگی شهرستان استهبان

دیده بان استهبان

بررسی و اطلاع رسانی مسایل محیط زیست، منابع طبیعی و میراث فرهنگی شهرستان استهبان

بحران آب، نابودی جنگل ها، خشکیدن تالاب ها، ریزگردها و ... معضلاتی هستند که تداوم حیات اجتماعی انسان ها و هم چنین گیاهان و جانداران را با مشکلاتی بزرگ مواجه کرده است. یکی از راه های کاهش سرعت این فجایع، اطلاع رسانی و آموزش جامعه و به ویژه جوامع محلی است.
در کنار بحران های محیط زیستی، متاسفانه در حال برخورد با "بحرانی تاریخی" در حوزه ی تمدنی ایران زمین نیز هستیم.
در این تارنما خواهم کوشید تا قدمی هر چند کوچک در برابر این ناملایمات بردارم!
محتاج دعای خیرتان هستم.

 

در پی تخریب خانه تاریخی داوودی معروف به «خانه سرهنگ» در استهبان، انجمن ها و دوستداران میراث فرهنگی با اطلاع رسانی موضوع و پیگیری آن از طریق مطلعین و مسئولین شهرستان، خواستار بررسی دقیق و شفافیت این اقدام ضدفرهنگی شدند. هم چنین مسئولان شهرستان، استان و حتی کشور پیگیر دلیل تخریب این خانه ارزشمند بودند. در همین راستا برای پاسخگویی به مطالبات به حق جامعه و افکار عمومی؛ پرس و جو و پیگیری­ هایی از شهرداری و میراث­ فرهنگی گردید. در اولین اقدام جلسه مشترکی بین این دو نهاد برگزار شد و ضمن بررسی چرایی تخریب این بنا، تصمیماتی نیز اتخاذ گردید.

گزارش این جلسه توسط مهندس تاج پیکر، شهردار استهبان ارائه گردید که می توانید آن را در ادامه بخوانید:

 

«با سلام و احترام

با توجه با حادثه آتش سوزی مورخ 2/1/1400 که منجر به تخریب خانه تاریخی سرهنگ گردید توضیحات زیر به اطلاع می­ رساند:

مطابق با گزارش مسول محترم آتش ­نشانی جناب مهندس خیرده و بعد از اعلام حادثه، آتش ­نشانان با دو خودرو بنز و وانت ظرف مدت سه دقیقه به محل حادثه رسیده و بلافاصله به کمک ماسک اکسیژن دو نفر از آنها وارد محل آتش­ سوزی که در طبقه دوم خانه بوده، می ­شوند و به کمک حدود ۷۰۰۰ هزار لیتر آب اقدام به سرد کردن آتش می ­نمایند. متاسفانه با توجه شعله ­ور شدن آتش در تیرهای چوبی سقف، آتش مهار نمی­ گردد و دو نفر از آتش ­نشانان با توجه به سقوط سقف یکی از اتاق ­ها و احتمال خطر جانی، اقدام به خروج از ساختمان می­ کنند تا ادامه کار اطفاء از محوطه بیرونی انجام گیرد. آن­ها مجدد از بیرون اقدام به آبفشانی می­ نمایند که متاسفانه با توجه به گسترش آتش و احتمال سرایت آن به سه مغازه ضلع شمالی و نیز حسینه و مسجدی که سقف آن­ها کلا شیروانی با شاسی چوبی بوده، با واحد موتوری تماس گرفته و مجبور به تخریب ساختمان می­ گردند. در نهایت با اعزام دو خودروی سنگین دیگر آتش ­نشانی و استفاده از حدود ۵۰ هزار لیتر آب، آتش مهار می ­گردد.

در جلسه مشترک مورخ پنجشنبه پنجم فروردین ­ماه بین واحدهای مختلف شهرداری و رئیس محترم اداره میراث فرهنگی و با موضوع تخریب خانه تاریخی سرهنگ، نتایج زیر حاصل گردید:

 ۱-مطابق بررسی ­های انجام شده کارشناسان آتش ­نشانی، این حادثه کاملا عمدی بوده و به احتمال زیاد با پاشیدن بنزین به درها، دیوارها و سقف اتاق ­ها انجام گرفته است. مقرر گردید رئیس محترم اداره میراث فرهنگی از طریق واحد حقوقی اداره کل در استان، موضوع را پیگیری نموده و اقدامات لازم (شکایت) را انجام دهند.

۲- طی نامه­ ای به واحد شهرسازیِ شهرداری، مقرر گردید از ارائه هر گونه خدمات شهری (نوسازی-پروانه-نقل و انتقال پاسخ به استعلام و...) به مالکین این پلاک تا تعیین تکلیف و اعلام نتیجه پیگیری حقوقی خودداری شود.

۳-واحد حقوقی شهرداری مکلف گردید گزارش لازم را به دادستان محترم ارائه نماید.

۴-مقرر گردید به کمک دفتر بازآفرینی بافت تاریخی شهرداری و اداره میراث فرهنگی شهرستان، سایر خانه­ ها و بناهای تاریخی ثبت نشده شناسایی گردیده و طی جلساتی با مالکان آن­ها اخطار لازم داده شود.

۴-مقرر گردید لیست این اماکن در اختیار مسول بحران شهرداری و آتش نشانی نیز قرار گیرد.

۵-مقرر گردید تا یک نسخه از نقشه بافت تاریخی به اداره آتش­ نشانی ارائه شود تا در صورت بروز هر گونه حادثه در این محدوده، با مسول دفتر بازآفرینی بافت تاریخی شهرداری تماس گرفته و هماهنگی ­های لازم انجام شود.

۶-مقرر گردید اداره میراث فرهنگی ضمن شناسایی اماکن تاریخی شهر و ارائه لیست آنها به شهرداری به کمک دفتر بازآفرینی بافت تاریخی، اقدام به تهیه شناسنامه فنی و ارزیابی وضعیت بحرانی ملک نماید تا در صورت لزوم اقدامات اولیه برای رفع خطر یا بحران احتمالی انجام پذیرد.

۷-مقرر گردید با توجه به کوچک بودن برخی معابر در محدوده بافت تاریخی و عدم امکان ارائه خدمات به وسیله ماشین آلات خدماتی آتش ­نشانی، شهرداری با هماهنگی اداره آبفا اقدام به نصب چند شیر هیدرانت در محلات قدیمی نماید.

8-در نهایت مقرر شد جلسات مداومی با این موضوع و با همکاری ادارات مرتبط و گروه ­های مردمی و انجمن­ ها در جهت هماهنگی بیشتر در طول سال برگزار گردد.

 

در پایان ضمن اظهار تاسف از حادثه رخ داده و تشکر از تمام دوستداران میراث فرهنگی که پیگیر موضوع بوده و هستند، امیدواریم که در آینده دیگر شاهد این گونه رخدادهای ویرانگر نباشیم.

                                    حسن تاج پیکر، شهردار استهبان»

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ فروردين ۰۰ ، ۲۱:۰۵
رسول حاجی باقری

تعطیلات نوروز همیشه فرصت و مجال مناسبی برای متخلفین حوزه محیط‌زیست، منابع طبیعی‌ و میراث‌فرهنگی‌ می‌باشد. در آغازین روزهای سال نو، یک خانه تاریخی آتش گرفته شد!!!

این که چرا چوب‌های سقف طبقه دوم این خانه زندیه و خالی از سکنه و بدون برق چگونه آتش می‌گیرد، باید پاسخ جالبی داشته باشد!
 به گفته مهندس خیرده مسئول آتش‌نشانی استهبان، با وجود تلاش بسیار، امکان خاموش کردن آتش نبود و پاشش چند هزار لیتر آب نیز کمکی نکرد. نظر تخصصی ایشان عمدی بودن آتش را تایید می‌کند. به گفته خیرده گویی در سقف و دیوارها نفت و بنزین پاشیده بودند‌‌.
علیرغم این که در اطراف این بنای تاریخی خطر زیادی برای سرایت وجود نداشته و مهار آتش هم با مشکل مواجه بوده، تصمیم نهایی بر تخریب بنا گذاشته می‌شود.
به گفته مهندس تاج‌پیکر شهردار استهبان، در اسفندماه گذشته از سمت مالک درخواستی برای کسب مجوز تخریب و نوسازی این بنای ارزشمند بوده است که شهرداری با تخریب مخالفت می‌کند. جالب است که دفتر بافت تاریخی شهرداری که مرجع اظهار نظر در مورد دانه‌های بافت تاریخی هست؛ در جریان این روند نبوده است و دیگر واحد‌های شهرداری نیز این دفتر را مطلع نکرده بودند‌. مالک باید مجوزی نیز از اداره میراث‌فرهنگی اخذ می‌کرده‌‌ است. متاسفانه ادارات میراث‌فرهنگی شهرستان و حتی استان بسیار ضعیف عمل کرده و می‌کنند، انگار بود یا نبودشان توفیری ندارد!
خانه‌ی تاریخی سرهنگ، بنایی مربوط به دوران زندیه بود و در محدوده بافت تاریخی استهبان قرار داشت.

همواره در تعطیلات نوروز، بناهای تاریخی یا خودتخریبی دارند یا با کمک و مشورت، تخریب می‌شوند!!!
خانه تاریخی کشفی (ملکی) هم  سال گذشته در همین محدوده زمانی تخریب شد. آن خانه تاریخی کاملا سالم و پابرجا بود.
اما عجیب نیست.
در بحبوبه‌ی بحران دانایی و بحران هویت، هیچ چیزی نمی‌تواند جای منفعت را بگیرد!

میراث‌مان را تخریب کنید،
هنر و معماری‌مان را ویران کنید؛
مسئولان هم سکوت می‌کنند و شمایان ادامه دهید.

امروزه دیگر تاریخ را مردمان می‌نویسند نه حاکمان!
تاریخ، این برهه‌ی عجیب و نابسامان ایران زمین را با اندوه و حسرت و افسوس بیان خواهد کرد!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ فروردين ۰۰ ، ۲۰:۳۱
رسول حاجی باقری

روز جهانی تالاب‌ها در استهبان برگزار شد.

سیزدهم بهمن ماه با روز جهانی تالاب‌ها مصادف است. این روز به همه یادآوری می‌کند که ارزش تالاب‌ها را فراموش نکنیم و برای پایداریشان تلاش کنیم.
به همین مناسبت برنامه‌ای به میزبانی گروه مردمی دیده‌بان استهبان و همکاری فرمانداری و اداره محیط زیست استهبان و نیز همراهی انجمن میراث ماندگار بختگان؛ در استهبان، روستای محمدآباد و در بستر خشک تالاب بختگان برگزار شد.
سخنرانی مدیر کل محترم حفاظت محیط زیست فارس و فرماندار گرامی استهبان، اجرای موسیقی توسط اساتید آموزشگاه آوای باران، اجرای برنامه نمادین محیطی، نمایشگاه عکس و ... از برنامه‌های این رویداد بود.
در این برنامه که تعداد زیادی از مسئولین و همشهریان با رعایت پروتکل‌های بهداشتی شرکت کردند؛ مدیر کل حفاظت محیط زیست فارس و هیئت همراه، فرماندار، معاون فرماندار، بخشدار، فرمانده سپاه، فرمانده نیروی انتظامی، دهیاران و اعضای شورای روستایی از سراسر دهستان خیر، شهردار استهبان، رؤسای ادارات محیط زیست، منابع طبیعی، آموزش و پرورش، آبفا، منابع آب، جهادکشاورزی، بنیاد مسکن، گاز، فرهنگ و ارشاد اسلامی، رابطین نماینده مجلس، مردم خونگرم روستاهای دهستان خیر، اعضای انجمن دیده‌بان استهبان، رییس اداره محیط زیست نی‌ریز و ... حضور داشتند.
امیدواریم روزی برسد که همه ما باز پرآبی تالاب را ببینیم و جشن شکرانه احیاء را به شادی و سرور در کنار تالاب بختگان برپا داریم.

شعار روز جهانی تالاب‌ها در سال ۲۰۲۱:
پیوند ناگسستنی؛ آب، تالاب، زندگی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ بهمن ۹۹ ، ۲۰:۱۹
رسول حاجی باقری
 

 

برنامه کُپه‌کاری و بذرکاری در گردنه‌سبز به پایان رسید. این منطقه گونه‌های ذخایر جنگلی شامل گَوَن، اُرس(وُهل)، بادام کوهی، بنه و دیگر گونه‌های ارزشمند دارویی، خوراکی و ... را در خود می‌پروراند و دارای محدوده‌ای بسیار غنی و باارزش است. تابستان گذشته گستره پهناوری از این منطقه در آتش بی‌احتیاطی سوخت و خاکستر شد.
«گروه مردمی دیده‌بان استهبان» مجری این برنامه، با همراهی «شرکت فروآلیاژ رباط» و نظارت اداره منابع طبیعی استهبان، احیاء بیش از ۳۰۰,۰۰۰ مترمربع (۳۰هکتار) از این محدوده ارزشمند را به اتمام رساند. در این برنامه‌ی بذرکاری، چندین گونه‌ی بومی از جمله بادام کوهی، ارژن،  تنگرس و کیکم کاشته شد.
امیدواریم این اقدامات در جهت بهبود شرایط کیفی این محدوده مرتعی و جنگلی، پیامدها و تاثیرات خوبی داشته باشد.
مهم‌ترین اقدام پس از کاشت، قُرُق منطقه هست که بی‌تردید توسط اداره منابع طبیعی استهبان پیگیری و انجام خواهد شد.

گروه مردمی دیده‌بان استهبان نیز همراه و پیگیر این موضوع خواهد بود.

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ دی ۹۹ ، ۱۸:۱۶
رسول حاجی باقری

 محوطه مقبره محمدشیرین مغربی، شاعر شیرین‌سخن قرن نهم هجری در آینده‌ی نزدیک به «بوستان مغربیه» تبدیل می‌شود.

 حسن تاج پیکر، شهردار استهبان ضمن تشکر از زحمات و همکاری‌های شورای اسلامی  شهر، فرماندار، مدیریت آموزش و پرورش، اداره اوقاف و امور خیریه و نیز  حمایت ارزشمند دوستداران فرهنگ و هویت استهبان گفت: برای تملک و ساخت این مجموعه اعتباری بالغ بر سی میلیارد ریال با تصویب شورای شهر پنجم از   محل درآمد‌های شهرداری تخصیص یافته است.

 

ساخت این مقبره شکوهمند و زیبا در سال ۱۳۳۷ خورشیدی به همت معینی، کفیل وقت اداره فرهنگ استهبان و توسط مهندس صدرهاشمی و با برداشتی از معماری آرامگاه حافظ، طراحی و اجرا شده است. بر روی سنگ قبر «مغربی» و در حاشیه این جملات نوشته شده است:

«مولانا شیخ محمد شیرین مغربی از فحول موحدین که با شاهرخ ابن تیمور معاصر بوده و با کمال خجندی ملاقات نموده است.حضرت مولانا محمد شیرین، مرید شیخ اسماعیل سمنانی و او مرید شیخ عبدالرحمان اسفراینی است که خرقه از جناب شیخ محی الدین اعرابی پوشیده و به طریق توحید کوشیده، مولدش قریهٔ نائین، عمرش 60 سال، تاریخ وفات ایشان 809 ه.ق، دیوانش مشهور و مغربی تخلصش بوده است.»

این بنای تاریخی در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۳۸۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ دی ۹۹ ، ۱۰:۳۵
رسول حاجی باقری

                                                                 بختگان

 

این روزها تصاویر هوایی زیادی از تالاب بختگان و طشک در گروه های مجازی و صفحات اینترنت می‌بینیم. این تصاویر و پهنه‌های آبی رنگ داخل آن، حکایت از آبگیری این تالاب‌ها دارد و هر کسی این تصاویر را می‌بیند، یک رابطه ذهنی بین رهاسازی حقابه و این صحنه های آبی رنگ ایجاد می‌کند.
تا قبل از شروع خشک شدن بختگان در حوالی سال‌۱۳۸۶، میانگین ده‌ساله آب ورودی به تالاب بختگان حدود ۷۰۰ تا ۷۵۰ میلیون مترمکعب بوده است. از این مقدار آب ورودی، تقریبا ۴۰۰ میلیون مترمکعب از رودخانه کُر و سیوند، حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیون مترمکعب شامل روان‌آب‌ها و پساب‌های کشاورزی و نیز بارش‌های مستقیم بر بستر تالاب هم حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون مترمکعب بوده است.
در روز ۲۴ آبان‌ماه ۹۹، با پیگیری‌های مستمر اداره کل محیط زیست فارس و تایید استانداری، سازمان آب منطقه‌ای فارس ۵۵ میلیون مترمکعب حقابه محیط زیستی را برای تالاب بختگان رهاسازی نمود. از این مقدار حدود ۱۵ میلیون مترمکعب برای شارژ رودخانه بود و در خوشبینانه‌ترین حالت، چهل میلیون مترمکعب آب به تالاب رسیده است.
اگر این میزان آب رهاسازی شده را با ورودی واقعی آب در سال‌های نه چندان دور مقایسه کنیم (حدود۷۰۰میلیون مترمکعب)،
این میزان حقابه در برابر پهنه ۸۵۰۰۰ هکتاری بختگان بسیار ناچیز است. البته این گفته ناقض زحمات و پیگیری‌های مسئولین امر نیست، میزان توقع و نیاز تالاب بسیار بیشتر از این مقدار آب هست و لاجرم به این موضوع باید رسیدگی شود.
متوسط بارش‌های هفدهم آذر ماه ۹۹ در محدوده تالاب بختگان حدود ۴۰ میلیمتر بوده است. این بارش به طور مستقیم و بدون واسطه، حدود ۳۵ میلیون مترمکعب آب را برای تالاب فراهم کرد.
همچنین میزان روان‌آب‌هایی که از مسیل‌های اطراف تالاب وارد آن می‌شود نیز قابل تامل است، هر چند در بارش اخیر قابل توجه نبود. سرجمع این دو منبع تامین آب تالاب را می‌توان با میزان حقابه اخیر یکسان دانست و حتی کمی بیشتر از حقابه، چون هیچ گونه برداشت غیرقانونی از آن صورت نمی‌گیرد. (برخلاف حقابه)

برگردیم به موضوع حقابه، اگر در خوشبینانه‌ترین وضعیت، فرض بگیریم ۴۰ میلیون مترمکعب آب وارد تالاب ۸۵ هزار هکتاری بختگان شود، نفوذ در زمین و تبخیری هم صورت نگیرد و از طرفی بستر هم مسطح و بدون پستی و بلندی باشد. با این فرضیات محال، این حجم آب در تالاب بختگان، ارتفاعی معادل ۴٫۷ سانتیمتر خواهد داشت.
اما نکته مهم این است که تالاب خشکیده و تشنه هست، آب در بستر نفوذ می‌کند، تبخیر نسبی هر روزه قطعا وجود دارد و بستر تالاب هم شامل پستی و بلندی‌های زیادی است و آب‌های ورودی باید کاسه به کاسه پیش رود تا کل تالاب آبگیری شود.
در ورودی بختگان، اولین بسترِ گود و پست، دقیقا بعد از مصب رودخانه و در منطقه دوشاخ قرار دارد. مساحت قسمت عمیق‌تر این محدوده تقریبا ۳۰ کیلومتر مربع هست. اگر حقابه ۴۰ میلیون مترمکعبی به طور کامل وارد این بستر تالابی شود، مساحتی برابر با ۱٫۳ متر خواهد داشت. البته این نتیجه بدون در نظر گرفتن نقشه توپوگرافی منطقه هست و قطعا عدد درستی نیست و تنها برای فهم موضوع محاسبه و بیان شده است.

 

با توجه به موارد پیش‌گفته، می‌توان نتیجه گرفت که:

- آب‌هایی که در نقشه‌های هوایی تالاب بختگان دیده می‌شود، بیشتر متاثر از آخرین بارش هست نه حقابه
- میزان حقابه تالاب بختگان بسیار بیشتر از این مقداری است که در سال قبل و امسال رهاسازی شد. باید برنامه‌ها به سمت و سویی تغییر کند که موضوعات محیط زیست اولویت واقعی دستگاه‌های تصمیم ساز و نهادهای مجری برنامه‌ها باشد نه سیاسی‌کاری، اثرات این اقدامات باید در تالاب‌های استان دیده شود. اولویت تخصیص حقابه تالاب‌ها باید بر اساس قوانین باشد نه چیز دیگری.

- تاثیر بارش‌ها و نزولات آسمانی بسیار چشمگیر و مهم است. با توجه به محاسبات بالا، در آخرین بارش تقریبا معادل یک‌هیجدهم نیاز متوسط تالاب، آبِ بدون واسطه وارد تالاب بختگان شد.

- روان‌آب‌ها نقش بسیار پررنگی در زنده نگهداشتن تالاب دارند و باید موانع رسیدن روان‌آب‌ها به تالاب بررسی و اصلاح گردد.
به دلیل فعالیت‌های عمرانی، کشاورزی، راه‌سازی و ... در برخی از محدوده‌های تالاب بختگان، مسیل‌ها و آبراهه‌ها مسدود شده‌اند. حجم زیادی از آب جاری حاصل از بارش‌ها، به جای ورود به تالاب، در پشت موانع مذکور گرفتار می‌شوند و نیاز تالاب همچنان بی‌پاسخ می‌ماند.

 

تالاب بختگان نیازمند مدیریت علمی و به دور از سیاست است. احیاء این تالاب بزرگ و ارزشمند امکان‌پذیر است اگر نگاه و تصمیمات در مسیر بهتری هدایت شوند. یادمان نرود که قانون، حقابه تالاب‌ها را پس از آب شُرب در جایگاه دوم قرار داده است، حتی قبل از حقابه کشاورزی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ آذر ۹۹ ، ۲۲:۲۸
رسول حاجی باقری

در این روزهای بی مرگی اَمرداد، فلامینگوهای سرگردان در سرابی گمراه کننده، بر تن تفتیده و بی رمق بختگان پرسه می زنند و مرگ را مزمزه می کنند!


جوجه فلامینگوهایی که شناسنامه بختگان دارند، تازه می خواستند در اولین پرواز نگاه خود را از فراز سپهر نیلگون، به زیبایی های دنیا بسپارند، اما باید مرگ را در آغوش بگیرند.


وای بر خلیفه الله

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ مرداد ۹۶ ، ۱۹:۲۷
رسول حاجی باقری

نزدیک به سی سمن فعال در حوزه‌های مختلف میراث فرهنگی، صنایع دستی، گردشگری و میراث طبیعی با انتشار نامه‌ای سرگشاده خطاب به رییس‌جمهور از وی خواستند که برای مدیریت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در دولت جدید از چهره‌های سیاسی استفاده نکند. آنها ضمن درخواستِ پشتیبانی دولت از طرح وزارتخانه شدن سازمان میراث هم‌چنان بر معرفی به‌هنگام ریاست این سازمان و بدون وابسته کردنِ آن به شرایط تأیید وزیران در مجلس پای فشردند.
متن کامل نامه به شرح زیر است:

رییس‌جمهور گرامی
آقای دکتر حسن روحانی

درود بر شما؛
از آن‌ جایی که کنشگران حوزه‌های میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، از جمله ما، تقریباً یکپارچه در دو انتخابات ریاست‌جمهوری، و به‌ویژه انتخاباتِ اخیر، پشتیبان شما بوده‌ایم و قصد هم نداریم که پس از این تنها مشاهده‌گر باشیم، چرا که پیروزیِ شما را در راه سختِ پیش بردنِ جامعه به سوی توسعه‌ی پایدار در واقع کامیابی خودمان می‌دانیم و در نظر داریم در چهار سال آینده، بیش از پیش، در کنار شما و یاریگرِ شما باشیم، خواهشمندیم به خواست‌های ما برای کوشاتر کردن کنشگرانِ این حوزه توجه فرمایید:
1. نخست، هم‌چنان‌که بارها عرض کردیم، خواهشمندیم برای تبدیل شدنِ سازمانِ میراث فرهنگی به وزارتخانه یاریگرِ آن گروه از نمایندگان مجلسِ شورای اسلامی باشید که این موضوع را طرح کرده و پی‌گیرند؛ چرا که وزارتخانه شدن این سازمان، جدا از آن‌که آن را از دیدِ توان چانه‌زنی برای پاسداری از میراث فرهنگی و داشتن بودجه‌ی کافی برای این هدف و ایجاد زیرساخت‌های صنعتِ گردشگری توانمند می‌نماید، نشان از جایگاه و ارج نهادنِ ویژه‌ی شما و دولت‌تان به این حوزه دارد. شوربختانه دنبال شدنِ وضعیتِ کنونی، به‌زعم منتقدان، تنها می‌تواند به نگاه حیاط‌خلوتیِ دولت به این حوزه تعبیر شود که فقط برای گروه‌های ویژه‌خوارِ لانه‌کرده در آن سودمند است. از این رو، خواهشمندیم از ریاستِ‌ محترمِ سازمان بخواهید که دست از تلاش برای مخالفت با این تغییر بردارد.
2. عدم معرفی ریاستِ جدید برای این سازمان، در هنگامی که وزیرانِ پیشنهادی‌تان را به مجلس محترم شورای اسلامی معرفی می‌کنید، باز می‌تواند مؤید همان وضعیتی باشد که در چهار سال گذشته گریبانگیر سازمانِ میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بوده است؛ یعنی، نگاه سیاسی به این سازمان و این‌که اگر فرد نزدیکی به شما نتوانست آرای مجلسیان را برای نشستن بر کُرسیِ وزارت به دست بیاورد به ریاستِ این سازمان گمارده خواهد شد. خواهشمندیم چنین نکنید و گزینه‌ی مشخصِ خود برای ریاست بر این سازمان را همان هنگام پیشنهاد دهید.
3. در این روزها نام‌های بسیاری برای بر دوشِ گرفتنِ مسؤولیت ریاست سازمان مطرح می‌شوند و لابی‌های رسانه‌ایِ چندی مدعی هستند که گزینه‌ی مورد نظرشان نهایی است. شوربختانه بیشتر این نام‌ها یا سیاسیانی هستند که هم‌چون سه ریاست این سازمان در دولتِ پیشین فاقد کمترین تجربه در این حوزه و آشنایی با مبانیِ آن هستند که پیشنهادِ احتمالی‌شان توسطِ شما تنها بر سرخوردگیِ کارشناسان و دلسوزانِ این حوزه‌ها خواهد افزود یا کارشناسانی هستند که تجربه‌ی مفید و حتی گاهی خوشنامی‌ای در این حوزه‌ها ندارند. در میان این نام‌ها البته چند تنی بودند که در حد و حدود این مقام هستند: یا پیشینه‌ی خوبی در مدیریتِ بخشی از آن داشته یا در بخش خصوصی نوآوری‌هایی داشته‌اند و یا در خصوصِ ارتقای آن تلاش‌هایی انجام داده‌اند. فراموش نکنیم اگر اندیشه‌ی طرح نام‌های سیاسی، ولو در ظاهر، به قصدِ گشایشی در صنعتِ گردشگری هم بوده باشد که نیاز به تجربه‌ای ملی و قدرتمند داشته باشد در طی سال‌های گذشته می‌بایست ناکارامدی‌اش به شما و پیشنهاددهنگانِ این ایده اثبات شده باشد، چرا که جز کارهایی سطحی در این زمینه که به نابودیِ میراث فرهنگی و طبیعی‌مان انجامیده گامی برای توسعه‌ی صنعتِ گردشگری برداشته نشده است. از این رو، از شما خواهشمندیم به شدت از طرح نام‌های دسته‌ی نخست پرهیز کنید.
4. اگر اکنون زمانی برای مشاوره با تشکل‌های حوزه‌های گردشگری، سمن‌های میراثی یا تعاونی‌های صنایع دستی، و بزرگان و کارکشتگان این عرصه‌ها، برای گزینشِ ریاستی در خور برای سازمان نمانده است، دست‌کم پیشنهاد می‌کنیم از کسانی در این مقام بهره ببرید که برای معرفیِ معاونان خود در حوزه‌های نام‌برده بتوانند این کاستی را جبران کرده و از نظر این نهادها بهره‌مند شوند.
پیشاپیش از حُسن توجه‌تان به موضوع سپاسگزاریم.

سمن‌های امضاکننده نامه:
دیده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران
انجمن صنفی راهنمایان و فعالان گردشگری کرمانشاه
انجمن دیده‌بان استهبان
انجمن دوستداران میراث فرهنگی و گردشگری استان فارس
انجمن مهرگان
کانون جوانان پارس
انجمن گوزن قهوه‌ای دنا
انجمن معماری و شهرسازی شهرتاش استان قزوین
انجمن تاریخ‌پژوهان مراغه
خانه گردشگری لرستان
انجمن گردشگران پاسارگاد
انجمن میراث کهن طرقبه شاندیز
انجمن مجموعه‌داران ایران
انجمن فرهنگی افراز
بنیاد فردوسی
انجمن عمارات محروسه ایران
انجمن زیست‌بانان ایران‌زمین
موسسه توسعه پایدار گردشگری علم و فرهنگ
انجمن ایلام‌شناسی ایران
انجمن ندای کرخه
انجمن فرهنگ‌گستر جنوب
انجمن دوستداران و حافظان خشت خام
بنیاد بادگیرها
انجمن هنرهای سنتی و صنایع دستی پارس
انجمن راهنمایان گردشگری استان گیلان
موسسه گردشگری جلب سیاحان هیرکانی
موسسه اکوتوریستی گیلار تالاب‌های کاسپین
دیدبان میراث زاگرس
انجمن پارسا سفر جنوب

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ مرداد ۹۶ ، ۱۵:۰۶
رسول حاجی باقری

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ تیر ۹۶ ، ۱۷:۴۰
رسول حاجی باقری
برای آشنایی مردم با آسیب و زیان های ناشی از پلاستیک و فرهنگ سازی برای مصرف هر چه کمتر این محصول، 21 تیرماه از سوی کنشگران محیط زیستی به عنوان «روز بدون پلاستیک» نامگذاری شده است. آمارها نشان می دهد که سالانه بیش از 3 میلیوت تُن پلاستیک در ایران تولید و مصرف می شود و درصد زیادی از این تولیدات، بادوام هستند و چند صد سال طول خواهد کشید تا تجزیه شده و به طبیعت بازگردند. کیسه های پلاستیکی به دلایلی مانند در دسترس بودن و ارزان بودن (البته بیشتر مواقع رایگانند!) جزء پرمصرف ترین نوع پلاستیک ها هستند. در برخی از کشورها مانند بنگلادش، بوتان، هنگ کنگ، ابرلند و ... استفاده ازکیسه های پلاستیکی یا ممنوع و یا مشمول مالیات های سنگینی هستند. کیسه های پلاستیکی آسیب های جبران ناپذیری به محیط زیست، جانوران و گیاهان و انسان ها وارد می کند.

برنامه ای برای «روز بدون پلاستیک» در استهبان
پوستری به همین مناسبت توسط «گروه مردمی دیده بان استهبان» طراحی گردید. 1000 عدد از این پوستر در قطع A3 بر روی کاغذ گلاسه چاپ شد. تعدادی از این پوسترها برای نصب در مغازه ها، به روستاهای شهرستان (شهر ایج و رودبال، دهستان خیر و شهر رونیز) ارسال شد تا در مغازه ها و مکان های مناسب نصب گردند. هم چنین تعدادی نیز در مغازه های شهرستان توزیع گردید. (و در حال توزیع است.) در زمان توزیع پوستر با کسبه و افراد مختلف گفتگو شد و اطلاعاتی در مورد مضرات پلاستیک ارائه گردید. استقبال خوب مردم، نوید بخش ارتقاء سطح فرهنگ محیط زیستی جامعه استهبان هست. در کنار توزیع پوسترها، بنری با همان طرح چاپ و در تابلوی آموزشی گروه در معرض دید عموم قرار گرفت.
لازم است از همکاری های بی دریغ مهندس صفایی، ریاست محترم اداره حفاظت محیط زیست استهبان و هم چنین تمامی کارکنان گرانقدر این اداره برای همکاری و همراهی همیشگی شان قدردانی گردد. هم چنین از تمامی اعضای دلسوز، پیگیر و متعهد «گروه مردمی دیده بان استهبان» که بدون چشمداشت و تنها بر اساس وظیفه شهروندی خود در راه سربلندی شهرستان تلاش می کنند، تشکر می گردد.
(به زودی عکس های بیشتری منتشر خواهد شد.)
استهبان
رودبال


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ تیر ۹۶ ، ۰۰:۴۲
رسول حاجی باقری

چرا راه «کوه بش» را شخصی و مسدود کرده اند؟

این کار پاک کردن صورت مسئله هست. این تخلف به منزله ممانعت از حق و ایجاد مزاحمت به ویژه در مواقع اضطراری نظیر آتش سوزی، انتقال مصدوم و ... تلقی می شود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۶ ، ۰۰:۰۱
رسول حاجی باقری

پوستر مشترک گروه های محیط زیستی کشور به مناسبت روز بدون پلاستیک

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ تیر ۹۶ ، ۲۰:۵۰
رسول حاجی باقری

قابل توجه مسولین شهرستان قرآنی استهبان


تا همین یک سال پیش بر روی این زمین صاف، خانه آیت الله سید ابراهیم اصطهباناتی قرار داشت. اما متاسفانه همین اواخر تخریب شد. آیا نمی شد این یادگار تاریخی را برای تاسیس موزه ای قرآنی حفظ کرد؟!

افسوس ...

آیت الله سید ابراهیم اصطهباناتی (میرزا آقا مجتهد) یکی از مدرسین بزرگ حوزۀ علمیه نجف بود. میرزا آقا مجتهد از جمله مراجع بزرگ حوزه نجف بود که بعد از فوت آیت الله اصفهانی، بیشتر مردم ایران از او تقلید می کردند. وی در حدود سال 1374 ه.ق در نجف اشرف وفات نمود و در حسینیّه اى که خود موسس آن بود، دفن گردید.


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ تیر ۹۶ ، ۱۶:۲۸
رسول حاجی باقری


آب مایه ی حیات همه جانداران است، در مصرف بهینه و درست آن بکوشیم.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ تیر ۹۶ ، ۰۰:۳۲
رسول حاجی باقری

ایران کشوری است که بر روی کمربند خشک کره زمین قرار دارد و جزو کشورهای کم آب و خشک به حساب می آید. میزان بارش در سرزمین ما یک سوم میزان بارندگی در دنیا است. با نگاهی به این ویژگی، منطقی است که بهره‌وری آب را افزایش دهیم و در ایجاد فضای سبز دقت نظر بالایی داشته باشیم. امروز در ایجاد فضای سبز شهری ناچاریم به سمت کاشت گیاهان و درختانی برویم که کمترین نیاز آبی را داشته باشند. استفاده از درخت و درختچه های بومی و سازگار با هر منطقه به جای چمن، منطقی ترین و عاقلانه ترین جایگزین است. احتمالا هنوز «بحران آب» برای ما مفهومی ندارد. شاید بدانید که چمن کاری مستلزم صرف هزینه‌های بسیار سنگین است و نیاز چمن به آب باور نکردنی است. به نظر می رسد چمن کاری نوعی بی توجهی به محیط زیست و منابع آبی در این وضعیت بحرانی است. پرویز کردوانی، پدر کویرشناسی ایران، درباره چمن‌کاری به جای ایجاد فضای سبز می‌گوید: «من در این زمینه به همه شهرداری‌ها و شهرداری تهران گوشزدهای لازم را کرده‌ام و گفته‌ام که چمن‌کاری خیانت است و به روند گرم شدن زمین کمک می‌کند. او ادامه می‌دهد: تحقیقات علمی ثابت کرده است که چمن‌هایی که در پارک‌ها و فضای سبز شهری کاشته می‌شود در شرایط کم‌آبی و در مجاورت نور خورشید می‌تواند سرطان‌زا باشد و اشاعه‌دهنده این بیماری تلقی شود.»

*میزان آب مصرفی در چمن:

«در مطالعات انجام شده در زمینه چمن و میزان آب مصرفی در آن، زمینی با مساحت 304 مترمربع به عنوان تیمار انتخاب گردید، که این فضا و چمن های موجود در آن، دست کم 465 گالن تا 2325 گالن آب در طول یک هفته، مورد استفاده قرار می دهند. لازم به ذکر است که هر گالن آب از حجمی معادل 4 لیتر برخوردار بوده است. از این روی، محاسبات انجام گرفته، نشان از مصرف 1860 لیتر تا 9300 لیتر آب در طول هفته دارد.

در بررسی دیگری، مشخص گردید که درختی جوان و نه ساله، در طول یک سال میزان 58 گالن آب، معادل 232 لیتر را مصرف می نماید تا با تکمیل مراحل زیستی خود، به رشد و تکامل دست یابد. درخت جوان مذکور نیز در طول یک هفته، 5/4 لیتر آب را صرف مراحل نمو خود نموده است.

نتیجه: آمار و ارقام به دست آمده در تحقیقات متنوع، نشان از مصرف بیشتر آب در گونه های متنوع چمن در مقایسه با درختان گوناگون خزاندار، دارد. بیان این مهم در قالب نسبت، میزانی متغیر بین یک سوم تا دو سوم را نمایان می سازد. مطلب اخیر به معنای امکان آبیاری جنگلی به وسعت 304 متر مربع، با یک تا دو سوم از میزان آبی ست که برای آبیاری گستره ای مستتر از چمن طبیعی بهره برده می شود.»


برخی از فواید درختان:

- قدرت جذب دی اکسید کربن در هر هکتار درخت بالغ در طول یک سال برابر با زمانی است که  شما با ماشین شخصی خود نزدیک به 42000 کیلومتر رانندگی کنید.

- یک هکتار از درختان بالغ قادر به تامین اکسیژن مورد نیاز برای 18 نفر در طول یک سال است.

- برگهای ریخته شده از درختان موجب تقویت مواد آلی  خاک می شوند. ریشه درختان موجب افزایش نفوذپذیری خاک می شود. هر ساله100 درخت بالغ 350000  لیتر آب باران را ذخیره می کنند.

- هر ساله 100 درخت بالغ 60 کیلوگرم آلاینده را از طبیعت می گیرند.

- کاهش آلودگی صدا بعضا تا 50٪ با جذب صوت٬ کاشت ردیف های زیادی از درختان در امتداد اتوبان ها باعث گرفتن آلودگی صوتی به وجود آمده اتوبان ها می شود و هم چنین درختان همانند صداخفه کن در شهرها و مناطق شهر نشین عمل کرده و باعث جذب صداهای آزار دهنده که برای گوش انسان ها مضرر است، می شوند.

- درختان با فیلتر کردن آلاینده های هوا برد باعث کاهش شرایط بیماری آسم و دیگر بیماری های تنفسی می شود.

و ده ها فایده ی دیگر که می توان به آن ها نیز پرداخت.


اما آیا چمن کاری این فواید را داراست؟ بی تردید چمن کاری فایده هایی دارد، اما قابل مقایسه با فواید درختکاری نیست. با درختکاری «حجم سبز» تولید می کنیم و با چمن «سطح سبز»، میزان مصرف آب در چمن کاری وحشتناک است.

علیرغم این که زیبایی شهرها بسیار ضروری ست، اما نباید سلامت جامعه و هم چنین منابع اولیه و تجدید ناپذیر خود را فدای زیبایی چمن کنیم. بهتر است راهی مناسب برای ایجاد زیبایی ها در محیط شهری به کار بندیم. قطعا عاقلانه تر این است که راهی جایگزین برای زیبایی شهر یافت. نباید به قیمت زیبایی شهر، منابع آب را نابود کرد.

* تحقیق: مقایسه کمی میزان آب مصرفی در گستره ای مستتر از چمن طبیعی و پهنه ای پوشیده از درختان جنگلی خزاندار (م. نصیرخانی)

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ تیر ۹۶ ، ۲۳:۰۵
رسول حاجی باقری

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ تیر ۹۶ ، ۲۲:۴۴
رسول حاجی باقری

در تاریخ ۹۶/۴/۲ حوضچه های سنگی و تاریخی «چارچه» استهبان (آوسنگ-owsang) توسط گردشگران ناآگاه شکسته شد!

ظاهرا این افراد برای شکستن هیزم از این حوضچه های دست ساز به عنوان تکیه گاه استفاده کرده بودند!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ تیر ۹۶ ، ۲۲:۳۷
رسول حاجی باقری

بذرهای بادام کوهی که اسفندماه کاشته شدند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ تیر ۹۶ ، ۲۲:۲۲
رسول حاجی باقری

در بین پدیده های مخرب منابع طبیعی آتش سوزی از ویژگی های منحصر به فردی برخوردار است؛ چرا که به لحاظ سرعت گسترش و میزان خسارت، از قدرت تبدیل شدن به یک فاجعه ی تمام عیار در عرصه های منابع طبیعی برخوردار است.

همه ساله میلیون ها هکتار از جنگل ها، مراتع و سایر اکوسیستم های طبیعی جهان طعمه حریق شده و مأمن جانوران و حیات وحش را در معرض نابودی قرار می دهد و گاهاً گسترش آن به اماکن مسکونی، تأسیسات و زیر ساخت ها، خسارات جبران ناپذیر جانی و مالی ایجاد می نماید.

عمدتاً علت آتش سوزی در ایران عامل انسانی است و کمتر از یک درصد را پدیده های طبیعی تشکیل می دهد که رعد و برق و آتش گرفتن تک درختان مسن در ارتفاعات از این دست می باشد. علت آتش سوزی ها با منشأ انسانی سهوی بیشتر ناشی از سهل انگاری کشاورزان، رهگذران، چوپانان، شکارچیان می باشد و آتش سوزی های عمدی نیز به خاطر زیاده خواهی های ساکنین می باشد که با روشن کردن آتش در تنه درختان، آتش زدن جنگل به واسطه توسعه اراضی زراعی و اختلافات قومی و قبیله ای است. سهم آتش سوزی های عمدی کمتر از ۱۰% موارد است که در مجموع برای مسببین آن ها پرونده تشکیل و به دادگاه معرفی می شوند.

جالب است که سنگین ترین مجازات در قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و مراتع مصوب ۱۳۴۶ برای ایجاد آتش سوزی عمدی در جنگل در نظر گرفته شده که ده سال حبس می باشد.

شکل‌های مختلف آتش سوزی شامل سطحی، تنه ای، تاجی و زیر زمینی است که در کشور بیشتر آتش سوزی ها سطحی می باشد.

بررسی رفتار آتش در پیش بینی، پیش گیری، کشف و شناسایی و اطفای حریق بسیار حائز اهمیت می باشد. فاکتورهای موثر در این زمینه شامل:

۱_عوارض طبیعی (شیب و جهت دامنه)

۲_نوع پوشش گیاهی (جنگل‌های طبیعی، اراضی جنگلی، جنگل کاری ها و مراتع)

۳_عوامل اقلیمی (دما، رطوبت نسبی و باد)

بر اساس آمار و اطلاعات:

۱_مناطق بحرانی شامل نواحی رویشی زاگرس و شمال می باشد.

۲_فصل بحرانی در شمال زمستان (آذر، دی و بهمن) و خارج شمال (خرداد، تیر و مرداد) 

۳_ایام بحرانی (روزهای تعطیل)

۴_ساعات بحرانی بعد از ظهر 

طبیعی است که بیشترین خسارت وارد در جنگل‌ها قابل ارزیابی می باشد و با توجه به این که سطح جنگل‌های کشور بسیار محدود است، لزوم توجه به این پدیده مخرب که طی دهه های اخیر نیز شدت یافته بیشتر می شود.

همانگونه که گفته شد در زمینه مقابله با این موضوع چون عوامل انسانی بیشترین سهم را دارد، موضوع آموزش، ترویج، تبلیغ و در یک کلام فرهنگ سازی نقش اول را دارد در مرحله بعد موضوع مشارکت مردم مطرح می باشد که با عنایت به گستردگی عرصه ها و کمبود نیرو و امکانات می توان از پتانسیل حضور افراد ساکن در عرصه ها استفاده کافی نمود که مطلب در ملزم نمودن مجریان و بهره برداران بیشتر نمود می یابد.

استفاده از جوامع محلی، مجریان طرح های منابع طبیعی اعم از طرح‌های جنگلداری، مدیریت منابع جنگلی، مرتعداری و بکار گیری نیروهای فصلی جهت دیده بانی و تیم بندی جوامع محلی و آموزش و تجهیز آن‌ها به عنوان اولین افرادی که با حضور به موقع می توانند حریق را مهار نمایند، از جمله راهکارهایی است که در قالب طرح‌های متعدد در حال انجام می باشد.

در کنار اقدامات فوق جذب و آموزش نیرو، تامین تجهیزات انفرادی، گروهی، خودرو و ماشین آلات سبک و سنگین، استفاده از خدمات هوایی اعم از بالگرد و هواپیما و .... نیز از دیگر اقدامات است.

در اطفاء حریق، کاهش زمان کشف و اطفاء تعیین کننده توفیق در عملیات است. شاخص های ارزیابی اقدامات و عوامل موثر در آن شامل: 

۱_کاهش تعداد: صرفا با فرهنگ سازی و پیشگیری

۲_کاهش سطح: به حداقل رساندن زمان حضور و اطفای آن

جهت انجام دقیق اقدامات طرحهای لازم تهیه و اجرا می شود که برنامه های آن شامل: 

۱_پیش بینی (تلفیق اطلاعات هواشناسی و ماهواره ای)

۲_پیشگیری (تبلیغ، آموزش، ایجاد آتش بر و ...)

۳_کشف و شناسایی (استفاده از گشتهای زمینی، هوایی، تصاویر ماهواره ای، دوربین ها، سنسورها و ...)

۴_اطفاء حریق (زمینی و هوایی) 

۵_عملیات بعد اطفاء حریق (ارزیابی خسارات، تعیین علل و عوامل، بازسازی عرصه های آسیب دیده، تعمیر و تامین تجهیزات آسیب دیده و ...)

در حال حاضر بر اساس تجربیات مدون پنجاه ساله سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری طرح جامع مدیریت پیشگیری و اطفاء حریق که با مشارکت دستگاه‌های اثر گذار تهیه و در قالب دستورالعمل ابلاغی موظف به همکاری گردیده اند، این اقدام در حال انجام می باشد.

نگارنده: حیدر ابراهیمی فر

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ خرداد ۹۶ ، ۱۶:۰۹
رسول حاجی باقری


استهبان، تفرجگاه «سرآسیاب»

(نمونه ای از هنر گردشگران ناآگاه بر پیکره ی مقدس درخت)

فراهم نمودن زمینه ی حضور گردشگران بدون فرهنگ سازی، یعنی نابودی آثار فرهنگی و طبیعی

عکس: سید حسن کشفی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ خرداد ۹۶ ، ۱۵:۵۹
رسول حاجی باقری

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ خرداد ۹۶ ، ۱۶:۲۱
رسول حاجی باقری

متن کامل لایحه:

ماده واحده- ماموران اجرائی محیط زیست (محیط بانان) و جنگلبانان از حیث مسئولیت جزایی و مدنی دیه و خسارات وارده به اشخاص ثالث و همچنین جبران خسارات وارده به آنان در قبال صدمات جانی و ضرر و زیان مالی که در جهت انجام وظیفه متحمل می شوند و کمک مالی به آنان و خانواده شان در دوران تعقیب و بازداشت و بعد از آن ، مشمول مواد(۱۲) تا (۱۵) قانون بکارگیری سلاح توسط نیروهای مسلح در موارد ضروری- مصوب ۱۳۷۳- و در مورد بیمه عمر و حوادث و انواع بیمه های متداول دیگر و نحوه تامین حق بیمه مشمول قانون بیمه عمر و حوادث پرسنل، بازنشستگان و وظیفه بگیران نیروهای مسلح، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و سازمان تابعه یا وابسته به آنها –مصوب ۱۳۷۶- و اصلاحات بعدی خواهند بود.

تبصره ۱- دادگاه ها و دادسرا ها مکلفند پرونده آن دسته از محیط بانان و جنگلبانان را که در حین انجام وظیفه و هنگام کشف و تعقیب جرایم زیست محیطی در درگیری با مجرمین و متخلفان و مهاجمان، کشته، مجروح و مصدوم گردیده یا تهدید به قتل و جرح و ضرب می شوند، سریعا و خارج از نوبت رسیدگی کنند.

تبصره۲- سازمان برنامه و بودجه کشور موظف است همه ساله اعتبارات مورد نیاز این قانون را به پیشنهاد سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت جهاد کشاورزی در لوایح بودجه سنواتی پیش بینی نماید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ خرداد ۹۶ ، ۱۶:۱۹
رسول حاجی باقری
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ خرداد ۹۶ ، ۱۳:۰۹
رسول حاجی باقری

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ خرداد ۹۶ ، ۱۱:۴۲
رسول حاجی باقری

یک خبر خوب: خوشبختانه پس از بازدید کارشناسان سازمان جنگل ها و اعلام نظر، اداره کل منابع طبیعی فارس کتبا با گسترش محدوده ی کار در معدن کوه تودج استهبان مخالفت کرد.

تبریک به تمام دوستانی که برای حفظ طبیعت استهبان و به ویژه کوه تودج همواره تلاش می کنند.


۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ خرداد ۹۶ ، ۱۱:۳۳
رسول حاجی باقری

احتمالا بیشتر کسانی که به گونه ای با میراث و تاریخ در ارتباط هستند، نام خانه معزی در استهبان را شنیده اند. این بنا قدیمی ترین خانه ی تاریخی در شرق فارس است که در سال 1387 در سیاهه آثار تاریخی سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کشور به ثبت رسیده است. در طی این سال ها، سازمان بودجه ای اندک برای مرمت و حفظ این بنا هزینه کرده است (کمتر از 100 میلیون تومان)، ضمن قدردانی باید گفت که این بودجه ها اصلا به چشم نمی آید و کافی نیست. سبک سازی سقف و تعویض سنگ های ازاره حیاط (که ضرورتی نداشت) تنها کارهایی است که انجام شده است.

در طی این دوران قسمت هایی از متعلقات این بنا نیز گم شدند. مثلا قبل از سبک سازی پشت بام ها دو اتاق ضلع غربی نیز دارای سقف های چوبی زیبایی بودند که در حال حاضر دیگر وجود ندارند! عدم نظارت کافی تنها دلیلی است که این بنا و دیگر آثار تاریخی شهرستان را در معرض نابودی قرار داده است. البته نباید از تلاش های کارکنان اداره میراث فرهنگی استهبان چشم پوشی کرد اما توجه بیشتر به آثار الزامی است.


مهم ترین عوامل تخریبی خانه تاریخی و منحصر به فرد معزی در استهبان:

-نفوذ رطوبت زیاد در بعضی قسمت های بنا از جمله دیوارها و زیرزمین قسمت غربی

-ترک خوردن یکی از دیوارهای بسیار سنگینی که بر روی دالان ورودی طبقه اول ساخته شده و در حال تخریب است.

-تهدید شدید سوسک های چوبخوار که پایه های چوبی، ارسی و تمامی قطعات چوبی بنا را تخت تاثیر شدید قرار داده اند و احتمال آسیب جدی بنا دور از انتظار نیست.

-رویش گیاهان و درخت در برخی نقاط که علیرغم این که کنترل شده است اما باز هم خطری بالقوه هستند.

-تخریبات عمدی و سهوی انسانی که به دلیل ورود بدون کنترل افراد مختلف صورت گرفته است. (مانند کندن گل میخ ها، دسته های درک ها، تزئینات درهای شاه نشین و ...)

-ریزش تزیینات و آینه کاری ها به دلیل عدم رسیدگی و تحت تاثیر عوامل طبیعی و انسانی


در یک جمله می توان گفت که این بنای ارزشمند در اثر بی توجهی مالک و عدم نظارت کافی سازمان میراث فرهنگی به زودی به خاطره ها خواهد پیوست.

تا زمانی برای جبران هست، باید کاری کرد، عکس ها خود گویا هستند:


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ خرداد ۹۶ ، ۱۲:۲۵
رسول حاجی باقری

لاله حافظی یا لاله حافظ شیرازی

نام علمیTulipa clusiana



نام یکی از گونه‌های سردهٔ لاله است. این گیاه در حدود ۲۵ سانتیمتر ارتفاع دارد و گل‌های آن سه رنگ و از خارج به رنگ سفید  و قرمز و در قاعدهٔ سطح داخلی خود به رنگ ارغوانی تیره می‌باشند و بر روی یک ساقهٔ باریک و ظریف قرار دارند. بسیاری این گونه را یکی از زیباترین انواع لاله شناخته و بر این اساس آن را بیش از ۳۰۰ سال است که در باغ‌های اروپا پرورش می‌دهند. احتمالاً وطن اصلی آن از ایران و از منطقهٔ اطراف شیراز است. در دههٔ ۳۰۱۳ شمسی گیاهشناسی این گونه را در نزدیکی آرامگاه حافظ یافت و به تصور آنکه گونهٔ جدیدی را کشف نموده آن را به نام حافظ نامگذاری کرد. اما به موجب مقررات نام گذاری لاتین گیاهان حق تقدم با نام قبلی آن است به همین سبب نام Tulipa clusiana همچنان در جهان حفظ گردیده‌است.

*ویکی پدیا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ فروردين ۹۶ ، ۰۹:۵۹
رسول حاجی باقری

چندین سال است که پای غریبه هایی تخریبگر به طبیعت استهبان باز شده است. این افراد هر سال در پی برداشت گیاهان دارویی و سبزی های کوهی مثل بن سرخ، بابونه، گاوزبان و ... و شکار پرندگانی مثل کبک و تیهو به کوه های استهبان، ایج و رونیز هجوم می آورند و با ریشه کنی گیاهان، شکار بی رویه و تاراج لانه ها، روند نابودی و انقراض این گونه ها را پیش می برند. این افراد این بلای غیرقابل باور را بر سر منابع گیاهی استان خود نازل کردند و نسل چندین گونه را از بین بردند. ورود این افراد به منطقه ما زمینه ساز این بلا بود که از چندین سال پیش اطلاع رسانی گردید و اخطارهایی داده شد. برخوردهایی شده است اما کافی و پیشگیرانه نبوده است. تا به امروز ادارات و ارگان های مسئول تنها به بازداشت تعدادی و ارائه یک گزارش و تکمیل فرم های بی خاصیت اکتفاء کرده اند. یکی از مهم ترین کارها، مجازات مجرمین بوده است که احتمالا با محافظه کاری و چشم پوشی صورت گرفته است. اگر این برخورد کارساز و موثر بود هر ساله بر تعداد این افراد افزوده نمی شد. همین جا از مسئولین قضایی شهرستان درخواست می شود تا برخورد جدی تر و موثرتری را با این متخلفین اتخاذ نمایند.

هر روز گزارش هایی از حضور این افراد اعلام می شود ولی کمبود نیرو در اداره منابع طبیعی و شاید نبود تجهیزات کافی، عواملی عنوان شده برای توجیه ادامه این جنایات. به نظر می رسد این گونه چالش ها نیازمند برنامه ریزی و مدیریت است نه صرفا نیروی انسانی و تجهیزات. هر چند این دو مولفه از مهم ترین ابزارهای مورد نیاز برای کار هستند. این گفته ها نافی زحمات و تلاش پرسنل زحمتکش و ایثارگر منابع طبیعی نیست و تنها نقدیست برای بهبود شرایط فعلی، چرا که وقتی کار از کار گذشت دیگر هیچ اقدامی کارساز نخواهد بود.

تا این جا نقد بود و گلایه و اما راهکار پیشنهادی:

زمان برداشت این گیاهان محدود و کوتاه است، مکان های رویشی نیز معلوم و مشخص هستند. می شود با کمک و همکاری نیروی انتظامی و بسیج در زمان برداشت این گیاهان، با برپایی خیمه هایی در ورودی مناطقی همچون کوه تودج، اشبه، دهانه باغ مراد و ... ورود و خروج افراد را کنترل نمود. این افراد معمولا به صورت گروهی به مناطق وارد می شوند و حجم تخریب بسیار بالاست. تشخیص غریبه ها نیز کار سختی نخواهد بود. احتمالا تا امروز برداشت در مناطق گرمتر مثل ایج تمام شده و آسیب هایش به جا مانده است، اما هنوز می توان آسیب مناطق تودج و اشبه را کاهش داد.

از طرفی و همان گونه که در بالا اشاره ای شد قوه قضائیه نباید از این جرائم به راحتی گذشته یا چشم پوشی نماید. منابع طبیعی جزء انفال است و یک سرمایه ملی، تخریبگرانی که در پی منافع شخصی خود این سرمایه ها را نابود می کنند باید تاوان جرم خویش را پرداخت نمایند. علیرغم زحمات و همکاری های قوه قضائیه تا به حال، انتظار برخورد جدی تر و قاطعانه تری وجود دارد تا شاهد تاثیر آن باشیم. حضور بیشتر و بیشتر این تخریبگران، دلیل کمبود اثر مجازات هاست.

فرماندار محترم شهرستان نیز تا به اکنون تلاش های زیادی برای حفاظت و مراقبت از منابع ملی و محیط زیست انجام داده اند. زین پس منتظریم تا با ایجاد هماهنگی بهتر بین ارگان ها و ادارات مرتبط و هم چنین با قدرت بیشتر برای حفظ سرمایه های طبیعی بی نظیر استهبان گام بردارند.

طبیعت منحصر به فرد استهبان موهبتی خداوندی است که زبانزد خاص و عام است. مراتع و جنگل ها و طبیعت استهبان در زمره ی غنی ترین و ارزشمندترین گنجینه های طبیعی کشور هستند. روزگاری ضمن برداشت و مراقبت مناسب، گیاهان دارویی فراوانی را به شهرهای دیگر صادر می کرده ایم اما الان ...
نیاکان ما طی سده ها در کنار برداشت های اصولی و متعادل، در حفاظت و مراقبت از این سرمایه خدادادی نقش بسزایی داشته اند. وظیفه ما نیز مراقبت و نکهداری این سرمایه هاست تا امانتداران خوبی برای فرزندانمان و نسل های بعدی باشیم.

علی (ع) خطاب به مالک اشتر می فرمایند: باید توجه تو به آباد کردن زمین، بیش از توجه به گرفتن خراج باشد؛ زیرا آن (خراج) جز در نتیجه آبادانی فراهم نمی‏آید. (نهج البلاغه، نامه 53)

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ فروردين ۹۶ ، ۲۰:۰۹
رسول حاجی باقری

در طی چند دهه گذشته آثار و بناهای باستانی و تاریخی کشور همواره مورد بی مهری قرار گرفته اند و در همین راستا با بی توجهی به آن ها خود به خود تخریب شده اند، در حال تخریبند و یا مالکان شخصی آنها را خراب کرده اند. تاریخ و میراث فرهنگی، یکی از مهم ترین مولفه های هویت اجتماعی انسان هاست. این عامل در کنار عوامل جغرافیایی، سیاسی، اقتصادی و تربیتی مهم ترین بسترساز ایجاد احساس تعلق و هویت است. چرا کشوری نوظهور مثل امارات متحده عربی با هر ترفندی به دنبال نسبت دادن تاریخ ما به نام خود است! همه می دانند که «بادگیر» یک اختراع کاملا ایرانیست اما این کشور کوچک اما ثروتمند سال ها به دنبال ثبت آن به نام خود بود. حتا برای دستیابی به این هدف در میدان هایی از شهرهایشان بادگیر ساخته بودند، تندیس های برخی مسابقات را به شکل بادگیر ساخته بودند و ...!

اما ما چه می کنیم؟ هر روزه آثار ارزشمند کشور را با هدف های مشخص و بهانه های مختلف تخریب می کنیم. هر چند در ظاهر ادعای حفظ فرهنگ ایرانی و اسلامی را داریم اما در عمل از داعش بدتریم! شاید این تعبیر به مذاق برخی خوش نیاید اما نمی توان از واقعیت گریخت.

شاید امروز دشمن اصلی ما استکبار خارجی نباشد، تهدیدِ ناشی از جهل و تفرقه شاید از تهدید نظامی خطرناک تر باشد. ما به اتحاد فرهنگی نیاز داریم. حفظ و نگهداری و معرفی آثار تاریخی نقش بسزایی در تقویت احساس تعلق در افراد جامعه دارد.

در بازدیدی که به اتفاق مهندس بحرالعلومی -کارشناس مرمت آثار تاریخی- و سیاوش آریا -کنشگر و خبرنگار حوزه میراث فرهنگی- از حمام کزمان داشتیم، به دلیل بارندگی ها و آسیب وارده به حمام، در قسمت هایی از ستون و قوس دیوارها، لایه های آهکبری به رنگ سیاه و اخرایی نمایان شده بود. به گفته بحرالعلومی این لایه ی آهکبری  شاخصه معماری زندیه هست، بنابراین قدمت ثبت شده فعلی بنا که قاجاریست، اشتباه است و احتمالا باید سابقه زندیه را برای این حمام در نظر گرفت.

عکس های زیر مربوط به حمام کزمان است که دو روز پیش گرفته شده است. ظاهرا نهضت تخریب توسط اداره اوقاف ادامه دارد. فرمانداری، میراث فرهنگی و خیلی از مسئولان دیگر هم یا سکوت کرده اند یا اطلاع ندارند که در هر دو صورت فاجعه هست. 

ولی واقعا مقصر کیست؟ مردم، مسئولین یا آثار تاریخی؟!!!

بهتر است یادداشتی را که مرداد 94 در مورد حمام کزمان منتشر کرده بودم، بازخوانی کنید.


برای تاریخ، هویت، میراث و آثار رو به زوال شهرم:


«ﺩﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺴﻮﺯﺩ ﺍﺯ ﺑﺎﻏﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺴﻮﺯﺩ
ﻧﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭﯼ ﻧﻪ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ
ﻧﻪ ﺩﺳﺘﯽ ﺍﺯ ﺳﺮ ﯾﺎﺭﯼ
ﻣﺮﺍ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﭼﻨﯿﻦ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭﯼ
ﺗﻤﺎﻡ ﻋﻤﺮ ﺑﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﺷﮑﺴﺘﯿﻢ
ﺑﻪ ﺟﺰ ﺑﺎﺭ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ ﻧﺒﺴﺘﯿﻢ
ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﺗﺎ ﻣﺮﮒ
ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺟﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ
ﻋﺠﺐ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﺩﻧﯿﺎ
ﻋﺠﺐ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﺩﻧﯿﺎ»







هویت این گونه نابود می شود!


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ فروردين ۹۶ ، ۰۰:۰۹
رسول حاجی باقری

ماهیت وجودی ادارات اوقاف، میراث فرهنگی و شهرداری ها در قبال بناهای تاریخی چیست؟!

هر کدام از این ادارات و سازمان ها به گونه ای در نابودی میراث فرهنگی کشور نقش بزرگی ایفا می کنند. بسیاری از آثار مثل مساجد، حمام ها، خانه ها و ... از قدیم الایام وقف شده اند و زیرمجموعه اداره اوقاف و امور خیریه می باشد. وظیفه این اداره در کنار استفاده از این گونه بناها، مراقبت و نگهداری نیز هست. کجاست ساختمان بسیار زیبای مسجد جامع استهبان، حمام های فخر، مرتضی خان و کوچه شاه، کاروانسرا و ...؟ تمام این بناها و بسیاری دیگر از میراث گذشتگان بر اثر سوء مدیریت در اداره اوقاف تخریب شدند و به تعبیر خودشان بازسازی و نوسازی شده اند. ظاهرا اداره اوقاف فقط به دنبال بهسازی و پول ساز کردن وقفیات خود است اما این عملکرد نابخردانه کم لطفی بزرگی به بناهای تاریخی است‌‌. مسجد جامع استهبان از جمله معدود بناهای تاریخی کشور بود معماری منحصر به فردی داشت اما در حال حاضر ساختمانی بی روح از آجر و سیمان جای آن را گرفته است.

شهرداری ها هم بهانه های مختلفی برای تخریب دارند. خیابان کشی، تعریض کوچه ها، صدور پروانه در بافت های تاریخی و ... مواردی هستند که بدون کمترین بررسی اداره میراث فرهنگی انجام می شود و بناهای بسیاری را نابود کرده است. وام های کم بهره ای که اصطلاحا برای بهسازی بافت های فرسوده اعطاء می شود، در عمل بافت های تاریخی را نشانه گرفته است و پیامدی جز نابودی تاریخ ما ندارند.

ادارات میراث فرهنگی نیز با عدم نظارت کافی، زمینه سوءاستفاده افراد یا ادارات مختلف را فراهم کرده است. تنها فعالیت این ادارات ظاهرا گزارش نویسی از تخریب ها، حفاری ها غیرمجاز و برگزرای برخی برنامه های مناسبتی است. چندین سال است که افرادی معلوم الحال و سودجو به جان آثار تاریخی شهر افتاده اند و متعلقات این بناها را به هر طریق ممکن به یغما می برند.

همیشه تعطیلات نوروزی زمان بسیار مناسبی برای تخریب و دخل و تصرف در اماکن تاریخی بوده است. چند روز پیش دو نفر که اسامی آن ها محفوظ است، اقدام به تخریب آب انبار قدیمی کوچه درب بازار نموده اند و قسمت زیادی از این بنای تاریخی را از بین برده اند. این آب انبار قسمتی از مجموعه خانه تاریخی مقدس و مسجد قاضی هست که در برنامه ی مرمت و حفاظت قرار داشت. احتمالا این اقدام نابخردانه برای تعریض کوچه ی روبروی خانه مقدس و به دور از چشم مسئولین اداره میراث فرهنگی استهبان صورت گرفته است. معمولا در این گونه تخریب ها معمولا ردپایی از شهرداری ها  هم وجود دارد (حداقل بی توجهی و چشم پوشی) که امیدواریم در این مورد چنین نباشد. در حال حاضر اداره میراث فرهنگی استهبان موضوع را بررسی کرده و از عاملان این اقدام شکایت نموده است. اما این اقدامات به تنهایی دردی را دوا نمی کند. از قوه قضائیه باید خواست که با مسببین ترور این بنای تاریخی به شدت برخورد نماید. هم چنین از مسئولان شهرستان تقاضا می شود که توجه بیشتری به میراث فرهنگی شهرستان داشته باشند.

جهت آگاهی عمومی ماده 560 قانون مجازات اسلامی بیان می شود:

هرکس بدون اجازه از سازمان میراث فرهنگی کشور، یا با تخلف از ضوابط مصوب و اعلام شده از سوی سازمان مذکور در حریم آثار فرهنگی تاریخی مذکور در این ماده، مبادرت به عملیاتی نماید که سبب تزلزل بنیان آنها شود، یا در نتیجه آن عملیات به آثار و بناهای مذکور خرابی یا لطمه وارد آید، علاوه بر رفع آثار تخلف و پرداخت خسارات وارده، به حبس از یک تا سه سال محکو م می شود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ فروردين ۹۶ ، ۱۸:۰۶
رسول حاجی باقری