هویتی که نابودش می کنیم!
احتمالا بیشتر کسانی که به گونه ای با میراث و تاریخ در ارتباط هستند، نام خانه معزی در استهبان را شنیده اند. این بنا قدیمی ترین خانه ی تاریخی در شرق فارس است که در سال 1387 در سیاهه آثار تاریخی سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کشور به ثبت رسیده است. در طی این سال ها، سازمان بودجه ای اندک برای مرمت و حفظ این بنا هزینه کرده است (کمتر از 100 میلیون تومان)، ضمن قدردانی باید گفت که این بودجه ها اصلا به چشم نمی آید و کافی نیست. سبک سازی سقف و تعویض سنگ های ازاره حیاط (که ضرورتی نداشت) تنها کارهایی است که انجام شده است.
در طی این دوران قسمت هایی از متعلقات این بنا نیز گم شدند. مثلا قبل از سبک سازی پشت بام ها دو اتاق ضلع غربی نیز دارای سقف های چوبی زیبایی بودند که در حال حاضر دیگر وجود ندارند! عدم نظارت کافی تنها دلیلی است که این بنا و دیگر آثار تاریخی شهرستان را در معرض نابودی قرار داده است. البته نباید از تلاش های کارکنان اداره میراث فرهنگی استهبان چشم پوشی کرد اما توجه بیشتر به آثار الزامی است.
مهم ترین عوامل تخریبی خانه تاریخی و منحصر به فرد معزی در استهبان:
-نفوذ رطوبت زیاد در بعضی قسمت های بنا از جمله دیوارها و زیرزمین قسمت غربی
-ترک خوردن یکی از دیوارهای بسیار سنگینی که بر روی دالان ورودی طبقه اول ساخته شده و در حال تخریب است.
-تهدید شدید سوسک های چوبخوار که پایه های چوبی، ارسی و تمامی قطعات چوبی بنا را تخت تاثیر شدید قرار داده اند و احتمال آسیب جدی بنا دور از انتظار نیست.
-رویش گیاهان و درخت در برخی نقاط که علیرغم این که کنترل شده است اما باز هم خطری بالقوه هستند.
-تخریبات عمدی و سهوی انسانی که به دلیل ورود بدون کنترل افراد مختلف صورت گرفته است. (مانند کندن گل میخ ها، دسته های درک ها، تزئینات درهای شاه نشین و ...)
-ریزش تزیینات و آینه کاری ها به دلیل عدم رسیدگی و تحت تاثیر عوامل طبیعی و انسانی
در یک جمله می توان گفت که این بنای ارزشمند در اثر بی توجهی مالک و عدم نظارت کافی سازمان میراث فرهنگی به زودی به خاطره ها خواهد پیوست.
تا زمانی برای جبران هست، باید کاری کرد، عکس ها خود گویا هستند:
