گزارش تصویری از روز بدون پلاستیک در استهبان

21 تیرماه روز بدون پلاستیک

طبق تحقیقات انجام شده سالانه بین 500 میلیون تا یک تریلیون عدد کیسه پلاستیکی توسط مردم کره زمین استفاده می شود. متاسفانه مصرف وافر کیسه های پلاستیکی و دور ریختن آن ها تنها پس از یک بار استفاده، از پیامد های جوامع مصرفی است که زیان های جبران ناپذیری برای طبیعت دارد. افراد بسیاری در کمال بی توجهی کیسه های پلاستیکی را پس از استفاده در محیط اطراف خود رها می سازند و باد آن ها را با خود به هر گوشه ای می برد. ولی خوشبختانه هر روزه تعداد بیشتری از مردم سراسر دنیا نسبت به مشکلات زیست محیطی ناشی از استفاده و رها کردن کیسه های نایلونی آگاه می شوند و برای حذف آن از زندگی روزانه خود تلاش می کنند. 

1-تولید کیسه های پلاستیکی سالانه بیش از هزار کیلوگرم کربن در هوا منتشر می کند.

2-سالانه حدود 60 تا100میلیون بشکه نفت برای تولید کیسه های پلاستیکی مورد نیاز است.

3-سالانه هزاران گونه از جانوران آبزی از قبل وال، دلفین، فک، لاک پشت، ماهی ها و پرندگان بر اثر بلعیدن کیسه های نایلونی و یا گیر کردن در آنها دچار خفگی شده و از بین می روند (تنها در دریای مدیترانه حدود 250 میلیارد ذره ی پلاستیکی به وزن 500 تن وجود دارد).

4-برای تجزیه اغلب این کیسه ها به زمانی بیش از 400سال نیاز است . حتی بعضی از محاسبات، این زمان را تا حدود 1000 سال تخمین زده اند (این یعنی تا کنون هیچ کیسه ای به طبیعت برنگشته است.)

5-   در مناطقی که این کیسه ها در طبیعت رها می شوند، به علت روند بسیار کند تجزیه آن ها، منظره بسیار ناخوشایند آن، روح هر انسانی را می آزارد و نوعی آلودگی منظر محسوب می شود. علاوه بر این چون کیسه های پلاستیکی از مواد پلی اتیلنی ساخته
می شوند، گازهای گلخانه ای بسیار مضری را نیز از خود ساطع می کند.

 6- در مناطق مرطوب و پرباران وجود کیسه ها در طبیعت محل مناسبی برای تخم گذاری و رشد انواع حشرات از جمله پشه مالاریا است.

7-هنگامی که کیسه ها شروع به تجزیه شدن می کنند، تکه های بسیار کوچکی از مواد سمی ناشی از تجزیه به داخل خاک، آب رودخانه ها و دریاچه ها و اقیانوس ها نفوذ می کند که نهایتاً وارد بدن انسان ها خواهد شد.

8-آمارها نشان می دهد که مصرف کیسه های پلاستیکی در دنیا بیش از 500 میلیارد کیسه در سال است و تنها 3 درصد از این مقدار بازیافت می شود. به عبارت دیگر در هر دقیقه یک میلیون کیسه پلاستیک در دنیا مصرف می شود.

9-در حال حاضر کشورهایی از جمله انگلستان، چین، ایتالیا، استرالیا، هند، فرانسه، بوتان، بنگلادش و بعضی از کشورهای آفریقایی و بعضی از شهرهای آمریکا استفاده از کیسه های پلاستیکی را ممنوع کرده اند و برخی دیگر از کشورها، از جمله ایرلند، بلژیک و چندین ایالت در آمریکا با تعیین مالیات برا این کیسه ها قیمت آن ها را افزایش داده اند تا جذابیت آن ها برای مشتریان کاهش یابد.

 

10-کلیه پلاستیک ها می توانند بازیافت شوند، به شرط این که آن ها را به پایگاهای بازیافت تحویل دهیم. آمارها نشان می دهند که تنها 10% از بطری های پلاستیکی تولید شده بازیافت می شوند و 90% دیگر بر روی زمین یا در اقیانوس ها باقی می مانند.

راه حل ها :

1.در هنگام خرید با خود کیسه های پارچه ای یا پلاستیکی ضخیم یا در صورت موجود بودن، کیسه های پلاستیکی قابل تجزیه همراه داشته باشیم.

2.قبل از تحویل کیسه های پلاستیک و ظروف پلاستیکی به بازیافت تا حد ممکن از آن ها استفاده مجدد نماییم. برای نمونه استفاده از کیسه های پلاستیکی مستعمل برای سطل های زباله.

3.در صورت داشتن مغازه یا فروشگاه از دادن
کیسه های نایلونی خودداری کنیم و به جای آن از کیسه های کاغذی یا کیسه های پلاستیک ضخیم و یا کیسه های پلاستیک تجزیه پذیر استفاده نماییم و علت این کار را نیز برای مشتریان مان توضیح دهیم تا آن ها نیز در این راه با ما همراه شوند.

4.مطالب این بروشور را در جمع های دوستانه خود بازگو نماییم و به صورت گروهی متعهد شویم که از این به بعد برای هر نوع خریدی از قبل با خود کیسه به همراه داشته باشیم.

 5.با مسئولین دولتی به خصوص اصناف، در زمینه تصویب قوانینی برای کاهش و عدم مصرف کیسه های پلاستیکی صحبت نماییم.

6.به گروه های حامی محیط زیست بپیوندیم.

7.وبلاگ ها و سایت های اطلاع رسانی و آموزشی در زمینه محیط زیست مطالعه نماییم.

8.وبلاگ ها و سایت های اطلاع رسانی و آموزشی در زمینه زیست را بخوانیم.

9.به کودکان خود آموزش دهیم که برای داشتن محیط زیستی سالم،  کمتر از پلاستیک استفاده کنند و زباله های پلاستیکی را دور نیندازند و آن ها را به جمع آوری و تفکیک زباله های پلاستیکی تشویق کنیم.

10.اگر به جای استفاده از کیسه های پلاستیکی از ساک های خرید دائمی استفاده کنیم در طول هفته حداقل 6 کیسه و در طول سال حداقل 288 کیسه را مصرف نکرده ایم.

"زندگی انسان چنان وابسته به محیط زیست است که حذف آن به هیچ وجه قابل تصور نیست. چرا که در وهله نخست به حذف انسان و حیات بشری منجر می شود. در واقع باید توجه داشت که محیط زیست می تواندبدون انسان ها زنده بماند، اما انسان ها بدون محیط زیست نمی توانند زنده باشند."