روز جهانی حفاظت از رودخانهها
14 مارچ (23 یا 24 اسفند) به عنوان "روز جهانی حفاظت از رودخانهها در برابر سدسازی" نامیده شده است. سدهای ساخته شده آن چنان آورد رودخانهها را در پایین دست کم کرده اند که تالاب های زیادی را به نابودی کشانده و به تبع آن، به کشاورزیها و باغداریها و ... مناطق پایین دست آسیب های جبران ناپذیری وارد کرده اند. بسیاری از این سدها مثل سد سیوند سرمایه های گزافی از مملکت را به باد دادند و نه تنها هیچ آبی در پشت آن وجود ندارد، بلکه عامل خشکی تالاب بختگان نیز شد. روستاها و کانون های جمعیتی بسیاری به همین دلیل تخلیه و خالی از سکنه شدند و هزاران نفر آواره شدند.
همه می دانیم که ایران بر روی کمربند خشک جهان قرار گرفته است. ایران و کلا خاورمیانه بیشتر از کشورهای دیگر در معرض تهدیدات ناشی از تغییرات اقلیمی و گرم شدن کرهی زمین قرار دارد. ما ناگزیریم تا واقعیتی به نام بحران آب را جدی بگیریم و دولت ها نیز باید برای کاستن از آسیب های این بحران، برنامه ریزی کنند. باید دخالت در سامانه ی طبیعی رودخانه ها را کاهش دهیم و مدیریت منابع آب و الگوهای مصرف آب را اصلاح نماییم.
عنوان "سومین کشور سدساز جهان" زیبنده ی ایران زمین نیست. روز جهانی رودخانه ها مجالی است برای این که بتوانیم توجه دولتمردان و جامعه را به آسیب های وارد شده به رودخانه ها جلب نماییم و سدها را به عنوان عاملان مخرب زیست بوم کشور نقد نماییم.