دیده بان استهبان

بررسی و اطلاع رسانی مسایل محیط زیست، منابع طبیعی و میراث فرهنگی شهرستان استهبان

دیده بان استهبان

بررسی و اطلاع رسانی مسایل محیط زیست، منابع طبیعی و میراث فرهنگی شهرستان استهبان

بحران آب، نابودی جنگل ها، خشکیدن تالاب ها، ریزگردها و ... معضلاتی هستند که تداوم حیات اجتماعی انسان ها و هم چنین گیاهان و جانداران را با مشکلاتی بزرگ مواجه کرده است. یکی از راه های کاهش سرعت این فجایع، اطلاع رسانی و آموزش جامعه و به ویژه جوامع محلی است.
در کنار بحران های محیط زیستی، متاسفانه در حال برخورد با "بحرانی تاریخی" در حوزه ی تمدنی ایران زمین نیز هستیم.
در این تارنما خواهم کوشید تا قدمی هر چند کوچک در برابر این ناملایمات بردارم!
محتاج دعای خیرتان هستم.

۲۴ مطلب با موضوع «آموزش های شهروندی» ثبت شده است

چمن کاری: آری یا نه؟

قسمتی از کتاب "چمن غذا نیست" تالیف هدر فلورس:

چگونه حیاط خود را به باغ تبدیل کنیم و چگونه محله خود را به باغ عمومی (باغ جامعه) تبدیل کنیم؟

«اشراف فرانسه برای اولین بار ایده ایجاد فضای سبز با چمن را رواج دادند، آنها در قرن هجدهم در اطراف زمین های کشاورزی خود چمن می کاشتند تا این پیام را بدهند که هم بیش از نیازشان زمین دارند و هم می توانند (با کاشت چمن) مقداری از زمین خود را هدر بدهند و بلا استفاده بگذارند تا قدرت خود را نشان بدهند. در حالی که دهقانان فرانسوی به علت نداشتن قطعه زمینی برای کشاورزی از گرسنگی می مردند. احتمالا این سرخوردگی باعث انقلاب فرانسه در سال 1789 شد.»


(این عکس تزئینی است.)

در چمنکاری ها ده ها برابر بیشتر از کشاورزی صنعتی مواد شیمیایی مصرف می شود. این آفت کش ها، کودهای شیمیایی و علف کش ها با نفوذ در آب های زیرزمینی و تبخیر در هوا، باعث آلودگی گسترده و گرم شدن کره زمین شده و تا حد زیادی خطر ابتلا به سرطان و بیماری های قلبی را افزایش می دهند. در واقع  چمنکاری ها نسبت به کشاورزی صنعتی، بیشترین استفاده را از تجهیزات، نیروی کار، سوخت، و سموم کشاورزی دارند.

بنیانگذار موسسه مطالعات کویردانشگاه تهران و پدرکویر ایران می گوید: چمن کاری در بلوارها و پارک ها توسط شهرداری نه تنها هوا را تمیز نمی کند بلکه هوا را نیز آلوده می کند! پرفسور پرویز کردوانی، چمن کاری توسط شهرداری ها در شهرها را امری بیهوده و حتی مضر برای تمیزی هوا اعلام کرد و با اشاره به این که چمن فقط در مناطقی که بارندگی آب چمن را تامین می کند؛ کشت می شود، گفت : چمن برخلاف درخت نه تنها قدرت تصفیه هوای آلوده شهرها را ندارد بلکه چمن که موجب هزینه زیاد و نیازمند آب فراوان است، تبدیل به زباله می شود.


(چمن کاری بلوار قائم)

وی با اشاره به این که چمن تبدیل به فاضلاب می شود و موتورهای چمن زنی و کودهای نیترات، باعث گرم شدن و آلودگی است، خاطرنشان کرد: دانشمندان اخیرا کشف کرده اند که چمن باعث گرم شدن بیشتر کره زمین می شود. بنیانگذار موسسه مطالعات کویر دانشگاه تهران اظهارداشت: امروز در کشور شهرداری ها نباید فضای سبز خود را توسعه دهند. به جای توسعه فضای سبز باید منابع آلاینده را شناسایی و کنترل کنند.


(بلوار قائم)


(بلوار قائم)

وی با اشاره به اینکه مصرف آب شهرداری ها در شهرها زیاد است اظهار داشت : آب پاشی خبابان ها توسط شهرداری ها، اگر با آب بهداشتی باشد گناه است و اگر با آب غیر بهداشتی هم باشد موجب گسترش میکروب ها و بیماری ها است .پرفسور پرویز کردوانی یادآورشد: شهرداری باید پیاده روها و کناره های خیابانها را به گونه ای طراحی کند که شیب آن به طرف فضای سبز باشد . پدر علم کویرشناسی معتقد است: چمن سرطان‌زاست. وی در ادامه خانم های خانه دار، ادارات و شهرداری را سه منبع مهم مصرف آب در شهرستان ها اعلام کرد و گفت: به این سه منبع مهم باید استفاده بهینه از آب را آموزش داد. از طرفی تامین آب برای آبیاری فضای سبزی که عمدتا چمن کاری هست، باعث ایجاد تنش بین شهرداری ها و شرکت های آب و فاضلاب شده است و چند ماه پیش در استهبان نیز رخ داد.

در این برهه از زمان که همگی بر بحران آب واقفیم و تاثیرات آن را لمس می کنیم، به نظر می رسد باید راهکارهایی اتخاذ شود تا بتوان منابع آب شهرستان را بهتر مدیریت نمود. فرونشست زمین در ایج که هفته قبل خبرش را شنیدیم، خود تلنگری هر چند دیر هنگام به مسئولان و مردم بود که باور پیدا کنند که "بحران آب" تنها یک داستان نیست.

 

(فرو نشست زمین در ایج)

مصرف بی رویه ی آب در حوزه ی کشاورزی جای نقد و بحث فراوان دارد اما شهرداری ها نیز مصرف کنندگان بزرگی در حوزه ی آب هستند که می توان با بهینه سازی آن، قدمی بزرگ در کاهش مصرف داشت. افزایش کاشت گیاهان آب دوستی مثل چمن که تقریبا منفعتی (جز زیبا سازی) ندارند، شستشوی خیابان ها، فروش آب و ... از مواردی است که  باید در اصلاح آن ها کوشید.

در کنار تمام فعالیت های ارزشمند شهرداری استهبان در حوزه های مختلف، امیدوارم با تغییر رویکردی آگاهانه، علاوه بر تحقق طرح "شهر تمیز" به سمت ایده ی "شهر سبز" هم گام برداریم. شهری که برآیند تمامی فعالیت های آن کمک به حفظ محیط زیست، حفظ منابع (آب، خاک، پوشش گیاهی و ...) افزایش صنایع سبز، کاهش بیماری های ناشی از آلودگی ها، اشتغالزایی سبز و ... باشد.

 

(سرریز آب شدن آب باغچه ها به سمت زمین های کشاورزی!!!)

 

(حجم بسیار زیاد آب برای آبیاری درختان که درصد قابل توجهی از آن هدر می رود.)

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ آبان ۹۴ ، ۱۵:۵۷
رسول حاجی باقری

چگونه کودکان را به محیط زیست علاقه مند کنیم؟

چگونه می توانیم کودکان را از نخستین دوران زندگی به طبیعت علاقه مند کنیم و آن ها را نسبت به سرنوشت محیط زیست حساس و مسئول بارآوریم؟


۱.کودک تان را به طبیعت ببرید.

کودک خردسال به موقعیت‌هایی نیاز دارد تا طبیعت را کند و کاو و با آن احساس نزدیکی و علاقه کند. او برای دست زدن، لمس کردن، دیدن و بوییدن فرصت می‌خواهد. اگر در شهر زندگی می‌کنید راه‌های زیادی برای کمک به کودک تان وجود دارد تا طبیعت را تجربه کند. حتی تغییر فصل و هوا می‌تواند فرصتی باشد تا والدین حس شگفتی کودکان را نسبت به محیط طبیعی پرورش دهند. در باغ‌های گیاه‌شناسی یا پارک‌های محلی به پیک‌نیک بروید. مقداری بذر بخرید و رشد آن‌ها را در گلدانی لبه پنجره تماشا کنید. قطعه‌ای از باغچه را در اختیار کودک تان قرار دهید تا از آن مراقبت کند. یک مزرعه کرم خاکی یا توده کمپوست راه بیاندازید.


۲.با فرزندتان هم‌فکری کنید تا برای محیط زیست کار مفیدی انجام دهد.

می‌توانید فرزندتان را به اقدام کردن تشویق کنید و به او اطمینان دهید که کوچک ترین اقدامش بر محیط زیست تاثیر می‌گذارد. همچنین اقدامات مفید والدین برای محیط زیست می‌تواند برای کودک بسیار آموزنده باشد.


۳.به دل‌مشغولی‌های فرزندان تان درباره محیط زیست گوش کنید.

ذهن بسیاری از کودکان ممکن است درگیر تغییر آب و هوا و مشکلات زیست محیطی دیگر باشد و نیاز به کمک داشته باشند تا بفهمند اطراف شان چه می‌گذرد. ابتدا خوب به پرسش ها یا حرف‌های شان گوش کنید و ببینید آیا اطلاعات می‌خواهند یا پرسش شان حاکی از نگرانی درباره مشکلات زیست محیطی است. به پرسش ها و نظرات بی‌مقدمه کودک تان به دقت گوش کنید. خودتان را جای کودک بگذارید تا حرفش را بفهمید.


۴.بگذارید کودکان تان احساسات و افکارشان را با شما در میان بگذارد.

کودکان نیاز دارند که احساسات و افکارشان را به بزرگ ترهای شان ابراز کنند. بهتر است به آن‌ها بفهمانید که احساس خشم، نا‌امیدی، نگرانی، غم، ناتوانی یا افسردگی درباره مشکلات زیست محیطی منطقی است. کودکان خردسال نمی‌توانند احساسات پیچیده را به راحتی یا به طور مستقیم بیان کنند. والدین می‌توانند در بازی‌ها، نقاشی‌ها، صحبت‌های بی‌مقدمه‌ و رفتار آن‌ها رد احساسات شان را بگیرند. این را بدانید که کودکان ممکن است احساساتی را نشان دهند که با آن چه در حقیقت حس می‌کنند متفاوت باشد. به عنوان مثال هنگامی که کودک احساس نگرانی، تردید یا ناامنی می‌کند ممکن است تندخو یا نا آرام شود. به دنبال تغییراتی در رفتار کودک تان (مثلا در بازی‌ها، نقاشی‌ها یا رؤیاهایش) بگردید که نشان می‌دهند موضوعی او را آزار می‌دهد. گاهی صحبت کردن به طور غیر مستقیم، مثلا از قول یک اسباب‌بازی یا عروسک برای کودکان آسان‌تر است. این طور سؤال کنید: "امروز حالت چطوره سیاوش؟"


۵.بر این که کودک تان چه اندازه در جریان گزارش‌های رسانه‌ای مربوط به مشکلات زیست محیطی قرار می گیرد نظارت کنید.

تجربه کودکان از مشاهده تصاویر در رسانه‌ها به طور چشمگیری بر طرز تفکر، رفتار و احساس آن‌ها نسبت به جهان و واقعیت‌های اجتماعی تاثیرگذار است. والدین باید مسئولیت آن چه را که فرزندان شان تماشا می‌کنند یا گوش می‌کنند، به عهده بگیرند. درک این نکته برای خردسالان دشوار است که رویدادهای خبری قرار نیست برای آن‌‌ها نیز رخ بدهد. بهتر این است که هنگام حضور کودکان در اتاق به اخبار گوش نکنید. شاید کودک مطالبی از بچه‌های دیگر شنیده باشد و از شما درباره تغییر آب و هوا و مشکلات زیست محیطی دیگر پرسش کند، اما لازم نیست برای "آموزش آن‌ها" اخبار را به ایشان نشان دهید.


۶.به کودکان‌تان اطمینان و امیدواری بدهید.

به کودکان‌تان اطمینان دهید که میلیون‌ها انسان در سرتاسر جهان برای حل مشکلات زیست محیطی و حفظ زمین در حال گفت و گو و اقدام هستند. انسان‌های بسیاری زندگی‌شان را وقف پژوهش در مورد شیوه‌های بهسازی زمین کرده‌اند و بسیاری دیگر عضو حرکت‌های محلی و جهانی برای حفظ محیط زیست هستند. به کودک تان اطمینان دهید که وظیفه شما حفظ سلامت آن‌هاست و نباید از این بابت نگران باشند. کودک تان را زیاد در آغوش بگیرید. وقت بیشتری را مثلا قبل از خواب، هنگام مرتب کردن تخت‌شان با آن‌ها بگذرانید. روال همیشگی امور را حفظ کنید تا کودک احساس امنیت کند. به آن‌ها اطمینان دهید که خانه‌شان مکان امنی است.


برگردان: پرشان تشکر

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ مهر ۹۴ ، ۱۲:۵۲
رسول حاجی باقری

چطور در طبیعت کمپ بزنیم؟

طبیعت گردی به همان اندازه که جذاب است، دشوار هم هست. کمپ زدن در طبیعت قواعد و قوانین خاص خودش را دارد که رعایت نکردن آنها به معنی تن دادن به خطر است. 

اگر ماجراجویی در سفرهای شما حرف اول را می زند، این مطلب را تا انتها بخوانید!

عدم برپایی چادر در زیر درختان: این عمل هر چند که در ابتدا مانع ریزش نزولات جوی بر روی چادر می‌شود؛ ولی در صورت بارندگی و تشکیل قطرات بزرگتر بر روی برگ درختان و ریزش آن ها بر روی چادر، باعث خیس شدن بیشتر آن می‌گردد.

عدم برپایی چادر در مسیر حرکت حیوانات وحشی منطقه و در نظر گرفتن فاصله‌ی مطمئن عدم دسترسی حیوانات اهلی.

داشتن دسترسی مناسب به آب آشامیدنی.

در معرض دید بودن محل استقرار، به امنیت و احتمالاً راحتی جستجو برای گروه‌های امداد و نجات کمک خواهد کرد.

محل چادر می‌بایست در معرض خطر ریزش سنگ، بهمن و … نباشد.

چادر حتی‌المقدور نباید در مسیر رفت و آمد کوه‌نوردان دیگر یا افراد محلی قرار گیرد.

تسطیح مناسب زیر چادر:

برای راحتی بیشتر چه از نظر عوارض طبیعی مثل سنگ و خاشاک و چه از نظر شیب سطح زیر چادر تقریباً باید موازی افق محلی باشد.

استفاده از یک نایلون بزرگ در زیر چادر برای جلوگیری از نفوذ رطوبت زمین به داخل و عدم آسیب‌پذیری کف چادر.

در صورت امکان از جابجایی سنگ هایی که ریشه در خاک دارند خودداری کنید، زیرا معمولاً محل لانه‌ی حشرات و خزندگان است.

برپایی چادر:

محور طولی چادر باید به گونه‌ای قرار گیرد که دهانه‌ی ورودی چادر در معرض باد (جهت غالب باد) نباشد.

در زمان برپایی چادر، حتی‌المقدور طناب های مهار به گونه‌ای محکم شود که سطح بیرونی چادر 

(سقف) عاری از هر گونه چین و چروک و پستی و بلندی باشد.

برای جلوگیری از تجمع آب روی چادر در هنگام بارندگی، چند سنگ بزرگ بر روی میخ‌های مهار چادر به منظور ایجاد مقاومت بیشتر قرار دهید. 

سنگ ها باید به نحوی قرار گیرند که کمترین تماس را با طناب مهار داشته باشند؛ زیرا در صورت وقوع باد، سایش طناب به سنگ، باعث پارگی طناب و خوابیدن چادر می‌گردد.

در شرایط طوفانی و اضطراری که خطر شکستن تیرک ها، پاره شدن چادر یا حتی عدم امکان برپایی چادر وجود دارد، می‌توان بدون استفاده از تیرک ها تنها از پارچه‌ی چادر استفاده نموده و به داخل آن خزید. در این حالت بدن شخص حکم تیرک را خواهد داشت.

ایجاد راه آب و کانال دور چادر و ایجاد شیب مناسب به منظور هدایت آب باران احتمالی.

ایمنی کمپ:

پاشیدن مقداری توتون بصورت کمربندی در اطراف چادر، مانع از نزدیک شدن مار به داخل چادر می‌گردد.

بسته بودن در چادر، بخصوص در فصول گرم و در مناطق خشک (برای جلوگیری از ورود مار و سایر جانوران گزنده) یکی از مهم ترین موارد می‌باشد.

قرار دادن مواد غذایی در محلی که از دسترس حیوانات به دور باشد، مثل آویزان کردن آنها از درخت و در ارتفاع مناسب.

عدم استفاده از چراغ‌های خوراک‌پزی و روشنایی گازی، نفتی، بنزینی، الکلی و… به طور کلی هر نوع وسیله‌ی روشنایی و گرمایشی که دارای شعله باشد (به دلیل خطر بالقوه‌ی ایجاد حریق و خطر گازگرفتگی)

در صورت اجبار، حتماً یکی از پنجره‌ها و یا در چادر را باز بگذارید تا تهویه‌ی هوا به خوبی انجام پذیرد. از سویی از استقرار صحیح و استحکام موقعیت چراغ اطمینان حاصل نمایید. در چادرهایی که در راس چادر یک قلاب تعبیه شده است، می‌توان از لامپ های LED آویز، جهت روشنایی استفاده نمود.

کمپینگ، شامل

* استفاده از زیرانداز مناسب برای جلوگیری از نفوذ سرمای زمین به کیسه خواب و نرمی بیشتر محل استراحت.

* دیواره‌ی داخلی چادر را در زمان بارندگی و تعرق لمس نکنید، زیرا سطح داخلی چادر شروع به چکه کردن می‌کند.

* رعایت نظافت کامل در محل استقرار، بالاخص داخل چادر.

* انتقال کفش ها، کوله، کیسه خواب و هر وسیله‌ی دیگر به داخل چادر برای جلوگیری از نفوذ باران، رطوبت شب هنگام مناطق کوهستانی، ورود جانوران گزنده‌ی کوچک و سرقت احتمالی آن.

* در صورتیکه مجبور به قرار دادن وسایل در خارج از چادر باشیم، این کار باید به نحوی انجام شود که امکان ورود جانوران گزنده و آب باران به داخل آنها منتفی شود. مثلاً کفش ها را در کیسه‌ای محکم قرار دهید، در کوله‌ها را ببندید و کیسه خواب را جمع کرده و در کیسه مخصوص بگذارید و فراموش نکنید که قبل از پوشیدن لباس ها و کفش ها آنها را خوب تکان دهید.

* بهتر است در زمان استراحت در چادر، یک چراغ قوه یا چراغ پیشانی یک قمقمه و هر آنچه را که ممکن است در شب بدان نیاز پیدا کنید، طوری در دسترس قرار دهید که در تاریکی مطلق نیز قادر به استفاده از آن ها بوده و به راحتی آن ها را بیایید.

برگرفته از اینترنت

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ مرداد ۹۴ ، ۱۴:۳۴
رسول حاجی باقری

بحران آب جدی است، مصرف خود را بهینه کنیم.


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ مرداد ۹۴ ، ۱۱:۲۸
رسول حاجی باقری