بی تردید همه خواندیم یا شنیدیم که بر اساس مصوبه ی شورای حفاظت آب شهرستان استهبان در تاریخ ۱۱ مرداد ۹۵، "هر گونه حمل و انتقال آب از تاریخ ۱۶ مردادماه ۹۵، چه با تانکر و چه با خط لوله ممنوع است."
- "ستاره ی خُنک" در اواسط مرداد هر سال پدیدار می شود و از آن پس هوا رو به خُنکا می رود. گرمای زیاد تیر و مرداد، باعث رسیدن میوه انجیر می شود و اصطلاحا "انجیرا دونه میزنه!" در این زمان آبیاری این درختان خود به خود رو به کاهش می رود و طبیعتا چاه های مجاز و غیر مجاز نفسی می کشند اما نفس زمین هم چنان شماره دار است!
- اواسط مرداد به بعد مردم روانه ی انجیرستان های خود شده و ساکن می شوند. برای سکونت چند ده روزه، ابزار و وسایل لازم را به باغ و ملک خود می برند و یک منزل موقت برپا می کنند و مهیای برداشت انجیر می شوند. آب نیز به عنوان ضروری ترین ماده حیاتی مردم، به وسیله تانکرهای حمل آب، آب انبارهایشان را پُر می کند. این که تاریخ ممنوعیت آبیاری دقیقا با تاریخ کاهش آبیاری توسط خود مردم مطابقت دارد، جای سئوال است! از طرفی مردم برای پر کردن آب انبارهایشان به آب احتیاج دارند و بیشتر آبی که این روزها به باغ های انجیر حمل می شود، آب برای شرب و شستشو هست و تانکرها این بار باید بتوانند آب انبارها را پُر کنند.
چرا علیرغم وجود بحران آب و پیگیری و درخواست های انجام شده توسط بسیاری از مردم در ماه های گذشته، هیچ اقدامی برای این ممنوعیت صورت نگرفت؟!
چرا زمانی مصوبه ی شورای حفاظت آب صادر می شود که مردم به خاطر شرایط فصلی، عملا دیگر تمایل زیادی به آبیاری باغات انجیر خود ندارند و مصرف آب در این باغات خود به خود کاهش یافته است؟!
این نوشتار کوتاه نافی زحمات هیچ کدام از مسئولان نیست و تنها یک یادآوری است برای اقدام سریع تر و در زمان مناسب تر. زمان ممنوعیت آبیاری درختان انجیر می بایست خیلی قبل تر از 16 مرداد می بود و تحسین برانگیزتر بود اگر جلسه فوق برای صدور مصوبه ای با این میزان از اهمیت، دو ماه زودتر برگزار شده بود!
ماهی را هر وقت از آب بگیری، بعضی ها می گویند "تازه هست" اما بعضی ها هم می گویند "می میرد!"
